Nationalisme is in Nederland een beetje een vies woord. Het is eigenlijk alleen maar toegestaan bij het voetbal en in rechts conservatieve kringen. Maar bij die laatste groep is Nederland allerminst veilig. Het wordt daarom hoog tijd om weer trots te zijn op het progressieve Nederland, en het te verdedigen tegen de niet afhoudende aanval van mensen die niet trots zijn op hun land, maar alleen maar doen alsof, en in praktijk continu bezig zijn ons land keihard neer te halen.
Vanaf gisteren is het weer zover: Nederland gaat naar het EK en iedereen haalt zijn oranje en rood-wit-blauwe vlaggetjes uit de kast. Even mogen we weer allemaal nationalist zijn.
Maar na één juli (laten we optimistisch blijven) wordt al die rood-wit-blauw-oranje rotzooi weer opgeborgen. Nationalisme in Nederland is iets om je voor te schamen, zeker in progressieve kringen. Oppervlakkig zwaaien met de vlag tijdens voetbal en Koninginnedag, dat mag nog wel, maar als nationalisme dieper gaat vindt men het meestal maar ranzige sport.
Wie naar rechtse forums surft echter ziet vaak uitbundig rood-wit-blauw. Vaderlandslievend nietwaar? Ha, dat had u gedacht! Die sites staan vol met klachten over Nederland! Niets klopt er in dit land. En het zal snel ten onder gaan! Of het nu de moslims zijn, de EU of de linkse elite: Nederland is in de ogen van deze lui tegen al deze aanvallen net zo bestand als Hans Brinker tegen een tsunami, en staat op het punt om te verzuipen.
Mooie vaderlandsliefde is dat! Het is tijd om weer echt trots te zijn op Nederland. Tijd voor een reveille van het progressief nationalisme.
Eerst even korte metten maken met die Calimero-onzin van die Nederland-haters: Nederland die zich laat terroriseren door een paar honderdduizend slecht opgeleide moslims? Al zouden ze willen, het ging ze echt niet lukken. Door de EU dan? Onzin, Nederland heeft juist een onevenredig grote stem in de EU. Door de elite? Ja, en? Dat is toch ONZE elite? Toevallig wel die elite die ervoor zorgde dat we nog steeds een van de rijkste landen ter wereld zijn.
Het is weer tijd om trots te zijn op wat we zijn. Trots op onze internationale gerichtheid om te beginnen. Nederlanders zitten overal in de wereld: bij internationals, bij ontwikkelingsorganisaties, bij diplomatieke diensten en bij andere internationale organisaties ziet het zwart van de Nederlanders. Daarmee hebben we een internationaal netwerk dat ons geen windeieren legt. Nederland leeft dan ook sinds de Gouden Eeuw van de handel en heeft een naam in de diplomatie.
We moeten daarnaast trots zijn op onze liberale samenleving. Op onze abortuswetgeving, op het homohuwelijk, op onze (gedeeltelijke) drugslegalisatie en onze regelingen voor euthanasie. Ons land is hét bewijs dat met deze vrijheden de mens niet afglijdt naar Sodom en Gomorra. Integendeel, het is hier veel prettiger leven dan in landen die kiezen voor een drugsoorlog en waar abortussen illegaal worden uitgevoerd.
We mogen daarbij weer wat meer trots tonen op onze internationaal vermaarde culturele sector: met name op het gebied van klassieke muziek, opera en dance spelen we wereldwijd een hoofdrol. Maar ook onze musea zijn wereldwijd bekend, terwijl onze beeldende kunstenaars wereldwijd geroemd worden.
En verder mogen we ook weer eens trots zijn op onze van oudsher open samenleving. Ten slotte is de Nederlandse bevolking opgebouwd uit stromen immigranten. Deze mensen zijn niet zomaar geïntegreerd; ze maken deel uit van de ziel van ons volk. Vele Nederlandse grootheden als Baruch de Spinoza en Anne Frank waren allochtonen – maar wel Nederlanders. Sinds de gouden eeuw liep Nederland altijd voorop als het ging om godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Dit is meer dan slechts tolerantie: het is een zeer effectieve pragmatische manier van samenleven, die al eeuwen werkt, typisch is voor onze volksaard, en altijd een trekpleister bleek voor talent.
Al deze Nederlandse verworvenheden maken ons land uniek. Progressieve mensen dienen deze waarden te beschermen, omdat tijdens de afgelopen kabinetsperiode maar eens te meer is gebleken dat deze kernwaarden bij rechts-conservatief allerminst veilig zijn.
Als het rechts-conservatief ligt namelijk wordt Nederland zo snel mogelijk afgebroken. Een hek erom heen, het internationale netwerk afbreken door te snijden in ontwikkelingshulp en het verwende kind uit te hangen in Europa, de verzorgingsstaat overboord gooien voor een Amerikaans economisch model, verder door bezuinigingen de cultuur naar de filistijnen helpen, en onze open liberale samenleving vervangen door een samenleving van passen, dichte grenzen en verbodsborden: dát is wat conservatief-rechts met Nederland wil.
Vaderlandsliefde is echter niet hetzelfde als navelstaren. Nationale trots is iets anders dan je rillend terugtrekken onder je eierdop.
Natuurlijk valt nationale trots voor een progressieve Nederlander moeilijk om te uiten. Dit komt doordat de Nederlander nu eenmaal de neiging heeft zich te wentelen in zelfkritiek, een neiging die door rechts-conservatief vaak wordt uitgelegd als linkse zelfloochening. Maar uiteindelijk is ook die mentaliteit van zelfkritiek, altijd eerst de hand in eigen boezem steken, iets om trots op te zijn.
Zelfkritiek is niet verkeerd. Sterker nog, het is een voorwaarde voor groei. Dat geldt ook voor openheid en over grenzen heen kijken. Onszelf op- en afsluiten in angst voor de EU en wat moslims echter is het stomste wat we kunnen doen. Daarmee verstikken we onszelf. Het is daarom tijd om de donkere periode van de afgelopen jaren van zelfhaat te vergeten, onze eigen vlag weer terug te veroveren en weer trots te zijn op progressief Nederland. Want Nederland kan het weer. Toch?
Foto Flickr cc Ednl
Reacties (43)
Zoete nostalgie. Overigens is de strijd om het woord nationalisme allang gestreden en is het in het domein van de conservatieven.
Vandaar ook de combinatie met een andere term: ik ken m’n plaats ;).
Zeg maar een soort van Sociaal Nationalisme.
eh… ja
Nederland is zich gaan schamen voor zijn progressieve kantjes.
Zonde he.
Sorry hoor, maar dit soort nostalgie heb ik niks mee.
“Nederlanders zitten overal in de wereld”, ja ja, VOC mentaliteit zeg maar, als er wat te verdienen valt zitten we er maar daar is dan ook alle mee gezegd. Dat we de stranden van allerlei Costa’s bezetten is ook een teken van ons internationale outlook…Denk dat die reclame enige jaren geleden het goed samenvat:
http://www.youtube.com/watch?v=Bg4ECscXHYQ
Homo huwelijk ? Ja maar wel met weiger ambtenaren, Drugs legalisatie? Uhh gedoogbeleid, is essentieel verschil. En dat wordt ook steeds meer terug gedrongen. Enkele Duitse deelstaten en andere Europese landen zijn al veel verder op dat gebied onderhand.
Spinoza Allochtoon? Dat is wel heel vrij een anachronisme introduceren. Spinoza is geboren in Amsterdam en was verder een jood en dus tweede rangsburger. Ben het er niet mee eens maar zo was het wel in die tijd.
Anne Frank was statenloos en geen Nederlandse nadat zij en haar familie de Duitse nationaliteit had verloren. Nederland heeft haar zover ik begrepen heb nooit genaturaliseerd.
“typisch is voor onze volksaard”. Volksaard…..wat the f^&*^ck? kan iemand bij die even dan exact uitleggen wat die dan is?
Maar goed ik kan inkomen in het tweede deel van je stuk waar je met de kern van je verhaal komt: Rechts conservatief is bezig alles wat ik prettig vind aan dit land af te breken. God mag weten waarom maar het lijkt er op dat ze succesvol beginnen te worden. Dus ja het zou fijn zijn als we dat proces stoppen maar hebben we echt zoiets nodig als progressief nationalisme dat je probeert vorm te geven met historisch onjuistheden en vage kreten als volksaard en dubieuze stellingen dat “wij” Nederlanders internationaal gezind zijn?
Je kritiek is wel juist maar niet terecht denk ik: ook al was het nooit volmaakt, Nederland loopt wel al eeuwen voorop met dingen als liberalisatie, vrijheid, openheid en gelijke behandeling. Wat boeit het dat Spinoza hier geboren was en Anne Frank nooit genaturaliseerd was? Het waren beide allochtone kinderen van gevluchte ouders van ergens waar het op dat moment nóg erger was dan hier. Dat is waar het om gaat. We hebben historisch gezien een reputatie hoog te houden van het land waar het hoewel ook niet ideaal er allemaal nét een stukje opener en liberaler aan toe ging. En die voorsprong hebben we samen met wat andere voorlopers nog steeds. Geven we die weg, of komen we ervoor op? Dat is waar het mij om gaat.
“Het waren beide allochtone kinderen van gevluchte ouders van ergens waar het op dat moment nóg erger was dan hier. Dat is waar het om gaat.”
Waar het mij omgaat dat dit iets suggereert…namelijk dat dat in andere landen in Europa niet zo was of veel minder.
Alsof De Republiek der Nederlanden het enige territorium (ik wil het woord land niet eens gebruiken) was waar je als buitenlander heen kon emigreren. onzin Grenzen waren toen al helemaal niet te controleren, mensen emigreerden toen door heel Europa. Toegegeven de Republiek was toenertijd net iets toleranter dan andere Europese Staten maar dat moet je ook niet doordraven, Katholieken en Joden waren nog steeds tweede rangs burgers. Alleen echt vervolgen deden we hier niet tot nauwelijks meer. Deze hoogtij van tolerantie en openheid waar jij het over hebt was ook nog eens relatief kortstondig. In die periode die we later de gouden eeuw zijn gaan noemen. Daarna was Nederland toch want minder prominent op de kaart aanwezig en pas na 1960 +/- zijn we “weer” toleranter etcetc geworden. De grote fout die jij en vele maken is er een soort van lange lijn, traditiie in te zien die ooit begon vele eeuwen terug en die dan doortrekt naar het heden. Helaas. Nederland was over de hele linie zou conservatief en ouderwets als je gemiddelde Europese land met 2 oplevingen: de Gouden Eeuw en na 1960 tot Rutte I. Lees je geschiedenis boeken en leer dat overal in Europa er “glorie tijden waren “in allerlei landen op het gebied van tolerantie etc.
En Anne Frank…sorry maar je wil niet weten hoeveel joden geen toegang kregen in Nederland in de jaren dertig, zeker eind jaren dertig. En Kampm Westerbork is volgens mij door Nederland eind jaren 30 gebouwd om die kleine aantal Joden op te vangen die toch nog werden toegelaten. Dus om Anne Frank als voorbeeld te gebruiken van hoe open en tolerant we de Joden hebben geholpen voor 1940…..
Ik snap je punt maar je maakt de zelfde fout als die rechts conservatieven met hun benadering van Nationalisme: je misbruikt de geschiedschrijving
Met alle respect maar ik zeg toch dat het gaat om relatieve tolerantie? Dat het Nederland voor 1940 geen verlicht walhalla was van 21e eeuwse normen en waarden, mensenrechten en liberalisme, dat moge duidelijk zijn. En dat zeg ik ook niet.
Maar dat in Nl de mensen over de hele linie gemiddeld genomen wat meer met rust gelaten werden dan in andere Europese landen is gewoon een feit. Men komt het ook tegen in boeken uit de 18e eeuw. Bijvoorbeeld in de Histoire de ma vie van Casanova wordt Holland als een traditioneel wat vrijgevochten (zelfs losgeslagen) land afgeschilderd.
Overigens is dat wel verklaarbaar en zijn de motieven daarvoor helemaal niet zo nobel. In Nederland is sinds de 16e eeuw tot in de 19e eeuw namelijk geen sterke monarch geweest, en er is nooit een bepaalde godsdienstige groepering die in het hele land aan de macht was. Sowieso was een centrale macht in Nederland meestal ver te zoeken en waar aanwezig zeker niet almachtig.
Daarbij was er een handelscultuur, en handel verdraagt zich slecht met intolerantie. Je moet die mensen die met spiegeltjes en kraaltjes je rivieren afdalen natuurlijk niet meteen op de brandstapel werpen natuurlijk, anders komt er nooit meer iemand.
In de 19e eeuw was Nederland minder welvarend, zeg maar behoorlijk achterlijk, maar ook toen kon je nog de Rijn afvaren zonder dat je om je geloof een kopje kleiner werd gemaakt.
Zo nobel waren de motieven dus niet en de vrijheid en openheid waren maar zeer relatief. Ze afdoen als niet-existent is echter ook geschiedsvervalsing.
Maar wat me verbaast, mijn beste McLovin, is het ressentiment dat ik bij je bespeur om überhaupt over iets als volksaard te spreken die je reacties lijken te kleuren. Dat is heel mooi relativistisch allemaal maar wie veel reist weet dat culturele verschillen er zeker wel zijn. Dat een Nederlandse volksaard ook best bestaat, met zijn nadelen en voordelen overigens. De nadelen, daar kan ik ook nog wel een keer over schrijven. Wellicht zou zo een column meer op instemming kunnen rekenen. Dat past namelijk meer bij onze volksaard ;).
Ik realiseer me dat een aantal mij bekende vrouwen (die aan ’t klagen waren over de Nederlandse man) wellicht gelijk hebben: Nederlanders zijn halfzachte lafaards zonder ruggengraat.
Het probleem is dat ’t buiten Nederland niet veel beter is.
Waarom zou ik in vredesnaam trots moeten zijn op een stukje grond met wat denkbeeldige lijntjes er om heen ergens in de wereld, waar ik toevallig geboren ben?
Jazeker, het is fijn wonen hier, maar trots?
Het gaat mij natuurlijk niet om de grond, maar wat we erop hebben gemaakt met zijn allen. We zijn wereldwijd altijd voorlopers geweest als het gaat om liberale en sociale verworvenheden, en het heeft ons geen windeieren gelegd. Waarom zouden we daar niet trots op zijn?
Maar dan kun je ook trots zijn op Duitsland, Finland, Zweden, om maar eens wat landen te noemen. Veel van wat je beschrijft, is daar ook.
Volgens mij ben je meer trots op een bepaald gedachtegoed waar je aanhanger van bent. Daarbij kan ik de term trots dan wel weer beter plaatsen.
Ja, maar ook om dat te verdedigen op de plek waar we inzake dat gedachtegoed toch veel bereikt hebben: hier. Nederland loopt bijvoorbeeld al jaren voorop in het promoten van mensenrechten en ontwikkelingshulp. Waarom niet onszelf wat meer aanmoedigen, omdat we toch bijna altijd in de kopgroep lopen.
‘We’ zijn dat helemaal niet. Vind ik persoonlijk ook zo vreemd, om te spreken over ‘we’. Mijn broer, een voetballiefhebber, spreekt ook over ‘we hebben gewonnen’ als de club waar hij supporter van is, gewonnen heeft. Nee, dat hebben zij gedaan, niet wij. De Nederlanders, wij, hebben op grote schaal gemoord, in slaven gehandeld en geplunderd. Of is het dan zij en niet wij?
Ook dat behoort tot ons nationaal erfgoed natuurlijk.
Trots kun je alleen zijn op iets dat je eigen verdienste is. Elke andere soort trots is een vorm van betrekkingswaan.
Nou ja, functionele betrekkingswaan dan, ook goed.
Nederland gidsland: dit is zoooooooooo jaren `70
en al lang verleden tijd.
Wat een zootje.
Samen trots op Sargasso.
En toch ben ik er van overtuigd dat als je niet trots op iets kunt zijn, al is het niet eens je eigen verdienste, je er ook niet zuinig op zult zijn. Prikkelend stukkie klokwerk!
Haha, ik moest je zin drie keer lezen Frank, maar je hebt een sterk punt. Thanx!
Trots op dit land? Ja een x jaar geleden waren we voortrekkers op vele terreinen, vooral op het terrein van vrijheid d om te doen en te laten wat je zelf wilde, op voorwaarde dat je daar anderen niet mee lastig viel (hoewel bepaalde geloofsgemeenschappen langs de deur zich daar niet aan hielden)
Het huidige NL zit echter volledig dichgetimmerd met regeltjes, zelfs regeltjes om de regeltje te regelen. Je moet en zal in een bepaald doosje passen en anders wordt je net zo lang gebeukt tot het wel past.
Natuurlijk ging er in het verleden ook veel mis, maar het paste wel in die tijd. Nu doen we onze uiterste best om tot de wereldwijde grijze, kleurloze meerderheid te behoren.
Nee, dit nl ben ik zeker niet (meer) tots op.
Gidsland zijn betekent loslaten waardoor soms in het straatbeeld dingen gebeuren waar je niet ‘kapot van bent’. We willen wel risico lopen maar niet ‘apart zijn’. Pure angst om er niet bij te horen, het grootste goed in Nederland.
‘Wat een boer niet kent’ heeft gewonnen van ‘het loopt wel los’.
Dit stukje is geschreven in een tijd dat we een stap terug doen, dat voelt iedereen wel. Maar staan we daarmee gelijk achteraan? Nee. Het is namelijk zo dat de meeste Europese landen (en in de wereld daarom heen al helemaal) men zó achter loopt in het accepteren van liberale waarden als vrijheid, gelijkheid, openheid en tolerantie, dat we nog steeds tot de kopgroep behoren. Conservatief rechts heeft een paar slagen gewonnen, maar de oorlog nog zeker niet.
“Dit komt doordat de Nederlander nu eenmaal de neiging heeft zich te wentelen in zelfkritiek”
En in de reacties wordt dat nog eens dunnetjes overgedaan.
Geheel eens me je betoog Klokwerk!
Dank.
We hebben de SP toch al?
Die vertoont een interessant mengsel van progressieve veranderingsdrang en samengeknepenbillen-nationalisme.
Om Anne Frank een grootheid te noemen, ik vind het wat lachwekkend.
En Spinoza werd uitgekotst door de Amsterdamse joodse gemeenschap, zelfs nu nog zien sommige joden in hem de grondlegger van fascisme of nationaal socialisme, vanwege zijn betoog dat de macht van de staat ook de rechtmatigheid van de staat is, lees rabbi Faur.
En trots op een land, tja, het gezegde ’s land’s wijs is land’s eer is uit de tijd.
In de 17e eeuw en vlak daarna, toen de verhalen over vreemde landen begonnen te verschijnen, was er nog respect voor andere culturen.
Ik persoonlijk vind Nederland een goed land om in te leven, helaas overvol.
Dat anderen andere voorkeuren hebben, dat mag.
En die vrijheid en openheid, heel betrekkelijk, lees maar eens wat verhalen over hoe het toeging in en na onze roemruchte 80 jarige oorlog.
Niet voor niets voelen Limburg en Brabant zich nog steeds achtergesteld.
Dan lees ik hierboven hoe uniek Nederland is of was.
Unieker dan de Zwitserse Federatie, of Venetië ?
Het rasphuis was een Nederlandse 17e eeuwe uitvinding, wie weigerde te raspen ging in een kelder onder de waterspiegel, daar was de keus pompen of verzuipen.
En hoe denken wij over de Nederlandse haatzaaier Wilders ?
Wij mogen best ons land een goed land vinden, als het maar niet de kant op gaat als in het Friese volkslied, een variant op Deutschland über Alles.
Maar wel vind ik dat wij Nederland niet moeten opgeven voor een Europese illusie.
Dat het allemaal maar relatief en niet volkomen is en was zal ik zeker toegeven. Neemt niet weg dat het om dit stromengebied heen er meestal toch een stuk bruter aan toe ging.
Verder, wie million sellers schrijft of zich één van de grootste filosofen ooit mag noemen noem ik een grootheid, ook al werd je door je medemensen uitgekotst.
Over de EU zullen we het een andere keer hebben denk ik. Volgens mij is de defensieve opstelling echter een verliezende.
Of de EU zal verdwijnen, de Bende van Brussel zal natuurlijk alles doen om dat te voorkomen.
Toen de cosmopolitische zuidelijke staten de VS federatie wilden verlaten werd dat (ook) met geweld tegen gehouden.
Overigens lijkt niemand in de gaten te hebben dat de huidige EU ellende grote overeenkomsten heeft met de opstand van de Nederlanden tegen Philips II.
Het ongeregelde Nederlandse zoodje, dat was toen dus inclusief het huidige België, was het rijke deel van het rijk van deze Philips.
Het centralistisch bestuurde Spanje was arm, alleen goud en zilver geroofd in A Amerika was z’n macht.
Brussel en de euro maken een creatieve economische politiek per EU land onmogelijk, Philip probeerde ook z’n kip met de gouden eieren te slachten.
In de dertiger jaren, nadat Hitler aan de macht was gekomen, kreeg Schacht de ruimte Duitsland uit de ellende te halen, door een zeer onorthodoxe economische politiek, in drie jaar.
Dat dat alleen lukte door te bewapenen is een propaganda verhaaltje, van de zes miljoen werklozen werd één miljoen in de wapenindustrie aan het werk gezet.
Pechtold en In’t Veld kraaien over een sterk Europa, ze hebben niet in de gaten dat waar zij de vergelijking mee maken, China, de Sovjet Federatie en ook de VS, totalitaire staten zijn waar de burgers veel minder gelukkig zijn dat in de constitutionele monarchieën van NW Europa.
Het sterke Britse imperium ging ook ten onder aan z’n ‘sterkte’, het sliep in achter z’n tolmuren.
Simenon is dan ook een grootheid.
Ik ben het wel met je eens: veel verworvenheden, veel zaken waar we op zijn minst tevreden mee kunnen zijn. Maar trots, ik weet het niet, om twee redenen:
1. Ik heb er persoonlijk weinig aan bijgedragen, dus hoe kan ik er dan trots op zijn? Hooguit blij dat ik (en anderen) er van mag profiteren, trots niet.
2. Wij vinden die verworvenheden geweldig, omdat het de onze zijn. Lang niet overal worden dezelfde verworvenheden net zo gewaardeerd als hier. Gelijke rechten voor vrouwen en homoseksuelen? In driekwart van de wereld zitten ze er niet op te wachten. Drugs gedogen of legaliseren? De overgrote meerderheid is tegen. Wij vinden dat wel goede zaken, omdat wij het bedacht hebben. Kip of ei dus.
Tsja, ik reis vrij veel, en op mijn reizen bepleit ik graag wat we hier politiek gezien allemaal voor elkaar hebben. Die trots dus.
Ik merk daarbij dat veel mensen die het niet gelijk overgenomen zien in hun eigen land het op zijn minst toch wel interessante experimenten vinden.
Trots leidt tot hoogmoed, hoogmoed komt voor de val.
Noem het calvinisme maar ik denk dat je pas Nederlander bent als je niet snel wordt geraakt door de valse nostalgie van nationalisme. Nederland is eigenlijk ook alleen maar ontstaan omdat het moest, niet omdat we wilden.
Trots hoeft natuurlijk nog geen blinde trots te zijn.
Een tikje over the top, maar nodigt daarom wel uit tot reactie ;) Het valt me altijd pas op als ik op vakantie in het buitenland ben, welke verworvenheden je in NL hebt en hoe blij we daar mee kunnen zijn. [je merkt toch pas wat je hebt als je het mist ;)]
Tegelijkertijd vind ik ‘ trots’ zijn wat overdreven, idd omdat het geen eigen behaalde prestatie is, omdat aan veel verworvenheden een einde komt en sowieso omdat ik er persoonlijk door mw Verdonk een beetje nare bijsmaak aan heb overgehouden waarbij het eerder lachwekkend is als je trots bent op NL.
Ik hou het er op dat ik dankbaar ben dat ik in een vrij land leef waar veel zaken goed geregeld zijn, maar blijf tegelijkertijd -idd heel calvinistisch ;)- kritisch kijken naar veranderingen, die nu eenmaal soms wel, maar soms duidelijk niet ten goede komen aan NL.
Ah, that figures: iemand zei me laatst dat ik te evenwichtig schreef, dus heb ik maar wat relativeringen geschrapt: het werkt :).
Dankbaarheid klinkt mij te passief in de oren. Kritisch kijken is teveel vanaf de zijlijn. Er is nog veel werk te doen!
Van parlementaire naar consensusdemocratie.
Zelfkritiek is inderdaad niet verkeerd. Vraag is wel waarop. Daarbij denk ik aan ons kiesstelsel, hoe abstract dit ook klinkt. De daaruit voortvloeiende partijpolitieke machtsstrijd lost de problemen – waar wij ‘gezamenlijk’ voor staan – namelijk niet op maar vergroot ze slechts met de dag. Vandaar dat een progressieve/linkse of conservatieve/rechtse aanpak niet werkt, in tegenstelling tot een gemeenschappelijke.
Om deze van de grond te krijgen wordt het tijd onze verdeeldheid zaaiende parlementaire democratie op de helling te zetten, ten behoeve van de creatie van een op eenheid gestoelde consensusdemocratie. Daarmee bedoel ik geen éénpartijstaat maar een géénpartijstaat. Een samenleving waarvan de richting niet wordt bepaald door partijen maar door een alomvattend leidend beginsel. Een opvatting over ‘het leven’ die voor een ieder aanvaardbaar is, omdat zij geen enkele bedreiging vormt voor welke levens- en/of wereldbeschouwelijke overtuiging dan ook.
Daarvoor leent zich de gedachte van onze aarde als een levend organisme waar de mens niet boven staat, als ware hij de schepper ervan, maar een integrerend deeltje van is. Dit impliceert dat wij, als mensheid, met elkaar verantwoordelijk zijn voor de instandhouding van die levende totaliteit. Om die mondiale verantwoordelijkheid handen en voeten te geven, zou politiek Den Haag wereldgeschiedenis kunnen schrijven. En wel door het initiatief te nemen voor een Brede Maatschappelijke Discussie over het transformeren van onze parlementaire democratie in een consensusdemocratie. Niet alleen in het belang van ons-Nederlanders, maar bovenal in dat van onze eerste zorg, ons nageslacht. De 12e september dient dat algemeen belang niet.
Ik ben trots op Nederland om vele redenen en één van de belangrijkste redenen is juist omdat Nederland niet nationalistisch is.
Nationalisme is het laatste toevluchtsoord van wanhoop en machteloosheid, een surrogaat voor eigenwaarde. Nationalisme gaat over uitsluiting en niet over insluiting(een veel gemaakte fout). Maar bovenal… Nationalisme is kitsch.
daarentegen is saamhorigheid een veel beter alternatief. De opsomming die de auteur aanhaalt, vlag buiten, oranje versieringen etc., zijn geen uitingen van nationalisme maar van saamhorigheid vind ik.
Ik ben trots op Nederland om vele redenen en één van de belangrijkste redenen is juist omdat Nederland niet nationalistisch is.
Nationalisme is het laatste toevluchtsoord van wanhoop en machteloosheid, een surrogaat voor eigenwaarde. Nationalisme gaat over uitsluiting en niet over insluiting(een veel gemaakte fout). Maar bovenal… Nationalisme is kitsch.
daarentegen is saamhorigheid een veel beter alternatief. De opsomming die de auteur aanhaalt, vlag buiten, oranje versieringen etc., zijn geen uitingen van nationalisme maar van saamhorigheid vind ik.