Think Different

Op weblog Den Cayente geeft Ariën Rasmijn voor de Wereldomroep aldaar zijn visie op het leven op Aruba en de lokale politiek. Rasmijn (33) is journalist op Aruba. Sargasso plaatst met toestemming in de zomermaanden blogposts van Rasmijn.

Een ding is zeker, Aruba gaat voor wat anders. De oppositiepartijen AVP en RED en de buitenparlementaire gegadigde Democracia Real roepen allemaal om ‘cambio’ en er is zelfs een nieuwe sociaal-democratische partij bijgekomen, Movimento Social Independiente. Want zelfs bij het normaal hondstrouwe gevolg van MEP ziet men de kans om een alternatief te bieden.

De Amerikaanse ‘change-bug’ van vorig jaar is duidelijk hiernaartoe overgevlogen. In Amerika was ‘change’ het logisch gevolg van acht jaar Bush en nu op Aruba lijkt ‘cambio’ logisch na acht jaar MEP. Dit vinden MEP-istas overigens zelf ook, zij het op hun eigen manier. Bijna de helft van de kieslijst van de regeringspartij is door partijleider Nel Oduber vernieuwd. En een goede hoeveelheid van deze nieuwe kandidaten is jong.

De heersende indruk is (misschien ook door wat in Amerika is gebeurd) dat meer jonge mensen dan ooit actief meedoen aan de verkiezingen, hetzij door zelf op de lijst te gaan of door campagne te voeren. Facebook is heel snel een van de belangrijkste plekken geworden waar partijen en kandidaten van zich laten horen. Uiteraard de een meer dan de ander en ik denk dat dit uiteindelijk ook doorslaggevend zou kunnen zijn.

Uit professionele overwegingen ben ik vrienden met iedereen, van Mike en Paul tot Andin, Serge, Rudy, Nel en Chris. Zo blijf ik goed op de hoogte van waar ze mee bezig zijn. Zo kwam de eerste aankondiging van Michelle Winklaar´s kandidatuur, na maanden een publiek geheim te zijn geweest, van AVP-leider Mike Eman via Facebook (Twitter is een nog te nieuw fenomeen op Aruba, nu pas begint het aan te slaan bij een groep early adopters).

Daarnaast word je doodgegooid met uitnodigingen voor parades, bijeenkomsten en presentaties van campagnejingles. Leuk wordt het wanneer totaal verschillende kandidaten hetzelfde stukje popcultureel drijfhout gebruiken om hun punt te maken. Een week ofzo geleden postte de jonge AVP-kandidaat Juan David Yrausquin deze reclameklassieker van Apple.

Een dag later kreeg Booshi Wever hetzelfde filmpje toegestuurd van een van zijn vrienden. Hij was er zo van onder de indruk en herkende, net als Juan David, zoveel van zichzelf in het filmpje dat hij het een dag later nogmaals plaatste. De tegenstellingen tussen Wever en Yrausquin gaan verder dan de al enorme tegenstellingen van de partijen die zij vertegenwoordigen. Daarover schrijf ik een volgende keer. Enfin, Hitchcock, Einstein, Booshi en Juan David. Welkom op Aruba, let the games begin!