Tekenfilms schadelijk voor tere kinderziel

OPINIE - Uw kinderen met de Kerst gezellig naar een tekenfilm als Bambi of The Lion King laten kijken? Britse en Canadese wetenschappers raden het u ten zeerste af. Tekenfilms zijn een poel van verderf en bevatten vaak meer moord en doodslag dan een thriller of griezelfilm voor volwassenen.

Neem nou het aaibare clownsvisje Nemo uit Finding Nemo. Na een lieflijk begin verdwijnt zijn moeder in de nietsontziende scherpgetande bek van een barracuda. Traumatisch en minstens net zo heftig als de beroemde douchescène uit Psycho schrijven de onderzoekers in het British Medical Journal.

Voor het onderzoek werden 45 beroemde tekenfilms bekeken, van Sneeuwwitje uit 1937 tot Frozen uit 2013. En vergeleken met kaskrakers voor volwassenen uit hetzelfde jaar. Wat bleek? In de tekenfilms haalden de hoofdfiguren veel vaker het einde niet. Dit gold vooral voor de (stief)ouders van de hoofdrolspeler, die vijf keer zo vaak als in een gewone film door geweld om het leven kwamen. Verpletterd door een rotsblok of afgeknald als een ordinair stuk wild. Veel te gewelddadig voor de tere kinderziel.

Voordat u nu uw hele Disney-verzameling de deur uit flikkert, besef dat er ook wetenschappers zijn die het tegendeel beweren. Zo vinden Jack Zipes, gepensioneerd hoogleraar Duits, en gedragswetenschapper Irene Hubner dat ouders hun kinderen best wel wat minder mogen pamperen en dom houden. Een eng sprookje op zijn tijd kan helemaal geen kwaad. Sterker nog, een beetje griezelen is vaak spannend, leuk en leerzaam.

De meeste kinderen kunnen zelf wel onderscheiden wat echt is en wat niet. Volgens Zipes zijn de sprookjes van de gebroeders Grimm metaforen voor het echte leven. Soms wordt moed beloond, maar niet altijd. Roekeloosheid wordt meestal afgestraft, maar soms ook niet. Volgens Hubner mag de jeugd van tegenwoordig nergens meer bang voor zijn. Het slaat een beetje door.

Als klap op de vuurpijl toont het Brits-Canadese onderzoek aan dat jonge kinderen de dood niet helemaal begrijpen. Pas als ze een jaar of tien zijn beseffen ze dat de dood onomkeerbaar is en dat opa niet alleen maar ‘even weg’ is. Jonge kinderen zijn net gelovigen, die ook denken dat je na de dood gewoon weer opstaat en verder leeft. Helaas, wederopstanding bestaat alleen in tekenfilms en sprookjes. Dat weet toch elk kind.