COLUMN - Woensdag 30 maart keek ik naar Khalid van Khalid en Sophie en wist niet wat ik zag of liever hoorde.
Een vader en dochter werden bevraagd over hun gastvrije opvang van niet alleen een Oekraïens gezin maar ook negentien (fok-)poedels. Inderdaad wel bijzonder. Want hoe krijg je negentien poedels vanuit een belaagd Oekraïne naar Nederland vroeg ik me nog af.
De vader beëindigde het gesprek met een voor Khalid misschien onverwacht relaas over hoeveel het wel kostte om joden naar huis te brengen; één Jood kostte wel 135 euro en hij had alleen maar AOW.
Er werd niets toegelicht. Khalid wist nog snel na de inbreng van de man iets te roepen over hoe geweldig toch de inspanningen waren van vader en dochter om vervolgens met een grijns een filmpje aan te kondigen van de nazi sympathisant en goochelaar Kalanag, die volgens K. zo favoriet was bij Hitler.
De combinatie van een prijs op het hoofd van een Jood in combinatie met een filmpje over een man die zo favoriet was bij Hitler, werd mij wat te veel. Ik waande me even in een ander tijdsgewricht.
Wat was hier aan de hand vroeg ik me af, nadat ik mijn ergste verontrusting aan BNN/Vara had kenbaar gemaakt, waarop ik overigens een vriendelijke mailtje kreeg over hoeveel mails deze omroepvereniging al sowieso had te verwerken en dat het dus even kon duren voor ik antwoord zou krijgen.
De vader bleek na wat onderzoek te behoren tot de groep Christenen voor Israël. Dit klinkt zou je zeggen positief maar het is zeker nuttig om de documentaire Breng de joden thuis, uitgezonden 29 maart 2016 door de EO eens te bekijken. Deze docu vertelt het verhaal van de Vlaamse Koen Cartier, een overtuigd Christen voor Israël die liefst alle Joden ter wereld naar Israël zou willen brengen, te beginnen in de Oekraïne. Hij gelooft namelijk dat dan de Messias – Jezus – nog deze generatie naar de aarde terug zal komen.
“God wil ons gebruiken om zijn volk naar huis te halen,” aldus Cartier. Dat betekent dat de joden bereid moeten zijn morgen te vertrekken. Helaas zijn ze dat anno 2014 tot 2016 (waarin de film is opgenomen) nog niet. In de film permitteert deze Koen zich om allerlei huizen van veronderstelde joden binnen te vallen met een voedselpakket in de hand om de familie er vervolgens van te overtuigen dat ze echt moeten vertrekken (omdat dat in de bijbel staat en ze horen in het door God gegeven land). Als ze er iets tegen in brengen, wordt hij bozig en houdt ze formulieren onder hun neus. Maar op één van zijn dagtochten constateert hij tevreden dat hij en zijn collega zeven ‘vissen’ hebben gevangen! (Joden worden hier voorgesteld als vissen, misschien beter dan kakkerlakken, maar toch.)
Toen ik dat zag dacht ik aan de weerstand tegen het vestigen van een joodse staat en het zionisme van vóór de Tweede Wereldoorlog. Immers is dat niet een typisch kenmerk van antisemitisme, vroegen veel joden die zich thuis voelden in hun ‘eigen’ vaderland zich af, namelijk dat je joden in de eerste plaats wil verwijderen uit de samenleving en vervolgens apart wil zetten in een joodse staat? Daar bracht de Holocaust natuurlijk wel verandering in omdat dat thuisland toch minder thuis bleek dan ze hadden gedacht.
“Er wordt wel gezegd, aldus een vooraanstaand lid van de Christenen voor Israël, doe dat niet (alle joden naar Israël brengen) want dat wordt dan één groot Auschwitz, omdat (tijdens het Armageddon) twee derde van de joden die de weergekomen Jezus niet erkennen zal worden uitgeroeid, maar dat is dan geen vernietiging maar ‘zuivering’ en loutering en dat is natuurlijk iets geheel anders.”
Met zulke vrienden, zou ik zeggen heb je geen vijanden meer nodig.
Samengevat: In een BNN/Vara programma werd een vertegenwoordiger van deze radicale christenen aan het woord gelaten zonder enige toelichting en vervolgens werd een even duister maar ‘anders’ duister filmpje getoond.
Tja, ik kijk voorlopig geen talkshow meer om 19.00 uur.
Dit artikel verscheen eerder op www.joycehes.nl.