Eten om gezond te blijven
Minister Schippers heeft er genoeg van. Al jarenlang stoppen voedingsfabrikanten teveel zout en vet in hun (bedoeld wordt “ons”) eten. En als het daarmee nu eens niet snel afgelopen is, komt er wetgeving om ze daartoe te dwingen. Opvallend krachtdadige taal van een kabinet dat wars zegt te zijn van betutteling.
Maar dat is niet het enige opmerkelijke aan deze boude taal. Wat in dit statement vooral opvalt, is de enorme suikervormige leegte in deze stoere taal, een selectieve blindheid die de Volkskrant, die vandaag over des ministers voornemen bericht, weliswaar niet geheel is ontgaan, maar waarbij opvalt dat het dagblad evenmin verder komt dan de constatering dat het vervangen van de zoetigheden bij het tienuurtje door fruit en het weghalen van de snoep- en frisdrankautomaten op scholen niet het gewenste effect sorteert.
En dat terwijl de minister ons de pap in de mond geeft. Want wat stoppen voedingsfabrikanten nog meer al jarenlang–en steeds meer–in ons eten? Ik ga uw intelligentie niet beledigen door het u verder nog uit te spellen.
Laat het duidelijk zijn: ik ben geen voorstander van dit soort wetgeving. Ik vind dat consumenten vooral in staat moeten worden gesteld om zélf afwegingen te maken. Niet door nietszeggende logootjes als “ik kies bewust”, maar door duidelijke etikettering waaruit ze zelf informatie kunnen halen. Dáár is iets te winnen, niet door selectief voedingsbestanddelen te gaan beperken.
