Closing Time | ZnöWhite

https://www.youtube.com/watch?v=uG4RAp8B9fs Nog even naar aanleiding van dat plaatje van gisteren. Voordat Cyclone Temple werd opgericht, zaten een aantal bandleden in de band ZnöWhite (ook wel Snowhite en Znowhite - jongens toch, wat boeit het?). Ik hoorde er gister voor het eerst van, toen ik dat CT'tje klaar aan het zetten was, maar JEETJE WAT IS DIT MOOI WAAROM KENDE IK DIT NOG NIET?!?!? Lekker snelle thrash met vrouwenzang. Sowieso een hyperdiversgezelschap voor de metalscene, met twee Afro-Amerikanen en een vrouw. Zeker voor die tijd (al is dat nu een klein beetje beter). Maar dat terzijde. Ik blijf zitten met een blijmoedig gevoel van verwondering: er zijn nog veel pareltjes te ontdekken.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.