Quote van de Dag: Abortuswet oprekken

"Wij signaleren het gevaar dat het kabinet in het geniep de definitie van een zwangerschap in vergaande mate probeert te wijzigen. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, want zo gaat dat altijd met medisch-ethische kwesties in deze coalitie, maar het lijkt intussen wel te gebeuren. Het kabinet moet uitleggen wat het bedoelt." Kamerlid Teeven (VVD) reageert op het nieuws dat het kabinet al in het voorjaar regels heeft aangescherpt voor het verstrekken van de pil voor een overtijdbehandeling. De abortuspil is bedoeld om het vroege embryo af te drijven voordat de complete innesteling, met eigen circulatie en hartactie, een feit is. Een laagdrempeliger alternatief voor de invasieve zuigcurettage. Ondanks de laagdrempeligheid, heeft het kabinet vorig jaar al besloten dat ook voor de abortuspil een bedenktermijn van vijf dagen geldt en dat die niet door huisartsen verstrekt mag worden. Zeer tegen de zin van respectievelijk de KNMG en de Landelijke Huisartsenvereniging overigens. Door extra eisen te stellen aan het verstrekken van de abortuspil, zijn de deuren van de huisartsenpraktijk nu echt gesloten. Ander gevolg: de 'zwangerschappen hatende abortusfetisjisten' (dixit veelbelovende, jonge conservatief Frank Verhoef) van Women on Waves moeten met hun praktijk stoppen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.