Een korte beschouwing van bijna alles

Albert Einstein heeft ooit gezegd, dat de belangrijkste keuze die een mens in zijn leven moet maken, is of hij in een vriendelijk, of in een vijandig universum woont. U kent Albert Einstein van de relativiteitstheorie, waarin Energie en Materie gezien worden als inwisselbaar. (Namelijk: energie (E) is massa (m) maal de lichtsnelheid (c) in het kwadraat.) Einstein bedoelde met zijn uitspraak dat wie overtuigd is van een vijandig universum, bij gevolg overal vijandigheid zal ontdekken, en wie gelooft in een vriendelijk universum overal vriendelijkheid. Einstein bedoelde dat perceptie enorm belangrijk is voor de realiteit. Om te chargeren: wie zoekt naar vijandigheid, zal het vinden. Wie zoekt naar kosmische vriendschap idem dito. De idee dat gedachten dingen zijn is misschien wat zweverig. Ikzelf geloof hier ook niet in: bij 'dingen' stel ik mij concrete voorwerpen voor. Een ding is materie, een gedachte is niet materieel. Of toch niet helemaal? Wat is een gedachte eigenlijk? En hoe komt zoiets tot stand? Synapsen geven stofjes door aan receptoren. Die stofjes (neurotransmitters) zijn materieel. Zij bevatten de informatie waaruit de gedachte bestaat. Dus een gedachte is op zijn minst deels materieel. Maar interessanter aan de uitspraak van Einstein vind ik de gevolgen die hij verbindt aan de perceptie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.