Zestig jaar Khirbet Khizeh

In het voorjaar van 1949, toen de onafhankelijkheidsoorlog nauwelijks voorbij was, verscheen in Israël een novelle van S. Yizhar, pseudoniem van Yizhar Smilansky. Op een feitelijke, maar daarmee niet minder indringende manier beschreef hij in Khirbet Khizeh de ontruiming van een Palestijns dorp, dat plaats moet maken voor een Joodse nederzetting. Alle soldaten hebben er op hun eigen manier moeite mee. De een hoopt dat de Palestijnen verzet zullen bieden, zodat hij een goed excuus heeft om op hen te schieten. Aan de hoofdpersoon van het boek vreten schuldgevoelens, omdat hij ten diepste beseft dat ze onrecht aanrichten. De commandant concentreert zich op zijn orders: liever niet schieten, iedereen in vrachtwagens stoppen, de huizen opblazen - zo lijkt het er allemaal nog humaan aan toe te gaan. Bij geen van allen komt het ook maar een moment op verzet te bieden tegen de orders.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Change?

Martijn Dekker doet als promovendus onderzoek naar datgene wat mensen in conflictgebieden doen om hun eigen veiligheid te verbeteren. Hij reiste hiertoe af naar de Gazastrook, maar door de recente ontwikkelingen is hij gestrand in Jeruzalem waar hij wacht tot hij Gaza in mag. Vandaag deel twee van zijn belevingen, eerder al te lezen op zijn VU-blog.

Een vernietigde flat tijdens de vorige oorlog in Gaza (Foto: Flickr/excauboi)

Vandaag is het zeventien dagen geleden dat Operatie “Cast Lead” – het Israëlische offensief tegen Hamas in de Gazastrook – is begonnen. Uit het Israëlische kamp klinken voorzichtige stemmen dat de belangrijkste militaire doelen inmiddels zijn bereikt. Aan de andere kant hebben Hamasleiders te kennen gegeven open te staan voor een staakt het vuren. De belangrijkste vraag is nu, zeker voor alle mensen in Gaza, hoelang gaat het geweld nog voortduren?

Toen ik vanmorgen in de krant las dat de afgelopen nacht volgens de Gazanen de ergste sinds het begin van het offensief was, dacht ik, dit klinkt als een laatste slag. Een genadeklap, voor het einde ingeluid wordt. Of die gedachte klopt moet nog blijken, maar het lijkt er op dat er de komende dagen belangrijke ontwikkelingen gaan komen.

Mijn vermoeden wordt onderschreven door Ali, mijn contactpersoon in Gaza. Ook volgens hem was het vannacht verreweg de ergste nacht. De tanklinie is inmiddels opgerukt tot ongeveer 150 meter van zijn huis en gedurende de hele nacht heeft de familie angstig bij elkaar gezeten, terwijl Apache helikopters, F-16’s, tanks, drones (onbemande, op afstand bestuurde vliegtuigjes) en oorlogsschepen de bommen en artilleriegranaten op Gaza neer laten regenen. Letterlijk “Raining Death”, zoals de Egyptische krant Al-Ahram vanmorgen groot kopte. Maar er hangt ook verandering in de lucht. “Ik probeer positief te blijven,” vertelt Ali, “dus ik ga ervan uit dat dit het ergste is geweest en dat het vanaf nu alleen maar minder gaat worden.” Ik hoop dat hij gelijk krijgt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zuid-Afrika: zeven dagen

Township in Afrika(Foto: Annoesjka Brohm)

Zeven dagen. Zo lang duurt het voordat de aanhoudende onrust in Johannesburg eens het nieuws haalt hier. Tweeëntwintig doden, honderden gewonden en duizenden vluchtelingen en toch duurt het zeven dagen voordat we er hier van mogen weten.

Het is een soort wet. Als er geen Nederlanders bij betrokken zijn, dan geldt het aantal slachtoffers en de emotionele afstand tot Nederland. Emotionele afstand heeft weinig te maken met kilometers, maar alles met gevoel. Zo vinden veel mensen 2.973 doden in Amerika erger dan 133.600 doden in Myanmar. Daar kun je op tegen zijn, maar zo werkt het voor veel mensen wel.

Wie zich ooit eens een beetje heeft verdiept in Zuid-Afrika kent de townships daar. Het zijn wijken die aan grote steden vastgroeien. In westerse ogen ziet het eruit als een armoedig zooitje. Huizen, soms van steen, maar vaker van golfplaat, leem en ander materiaal zoals karton en lappen stof. Er is veelal geen elektriciteit, en het water moet gehaald worden bij een tappunt. Townshipbewoners moeten voor het water betalen met een soort chipknip. Bij het tappunt staat ook een toilet.

Zo?n township heeft eigenlijk alles: kappers, supermarktjes, schooltjes, zelfs kinderopvang. En Shebeens, veel Shebeens (illegale kroegen). In de townships leven veel werklozen, want werk is schaars in Zuid-Afrika. In de ochtend zitten sommige kruispunten vol met mensen die op de stoep zitten te wachten. Van tijd tot tijd stopt een truck, mensen springen op de open laadbak en dan worden ze naar werk toe gereden, meestal in een fabriek. ’s Avonds worden ze afgezet op de kruispunten en het beetje geld dat ze die dag hebben verdiend, gaat op in de Shebeen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Quote du Jour – Invasie Comoren

“We are happy to be here…
The Comoran people are our Muslim brothers and we are proud to be able to help them.”
(Al-Jazeera)

Wellicht valt u op deze tweede Paasdag nog een meubelboulevard of tuincentrum binnen? Zoniet Yahya Abdallah: een Soedanese commandant in de troepenmacht van de Afrikaanse Unie (AU) die zeer binnenkort op de Comoren het opstandige eiland Anjouan zal binnenvallen (kaartje). De Afrikaanse Unie schiet het Comorese regeringsleger te hulp met 200 Soedanese en 300 Tanzaniaanse troepen, Senegalese troepen zijn onderweg.

Vorige