Hoe terecht is opwinding weigeren Israëlische voetballer?

Het is opmerkelijk te zien hoe snel het feit dat een speler van een Nederlandse voetbalclub met een Israëlisch paspoort de Verenigde Arabische Emiraten niet in mag, wordt geïnterpreteerd als iets onaanvaardbaars en een uiting van antisemitisme. Ronny Naftaniel, ex-directeur van het CIDI, vergeleek het zelfs met de het weren van Joden, destijds in het kader van de zogenoemde ´Arabische boycot´, waarover hij bij zijn aantreden als CIDI-directeur in 1978 een ''Zwartboek'' publiceerde. Nu weet ik daar toevallig ook iets van. Het nieuws van dat zwartboek bracht ik destijds als mijn allerereerste journalistieke primeur. Het ging er onder meer om dat mensen die voor bedrijven bijvoorbeeld Saudi-Arabië wilden bezoeken zogenaamde ''niet-Joodverklaringen'' moesten overleggen, verklaringen opgemaakt door een notaris waarin werd verklaard dat zij niet van Joodse afkomst waren. Ook werden notariële verklaringen geëist dat bedrijven geen zaken deden met Israël. Naftaniels zwartboek leidde tot een parlementaire enquete en wettelijke maatregelen. Dat was terecht. Het meewerken aan discriminatie door derde landen van Nederlanders vanwege hun afkomst was zonder meer al strafbaar. En het meewerken aan een boycot die door derde landen werd gehanteerd hoorde dat ook te zijn.

Door: Foto: Enric Borràs (cc)
Waan van de dag

Israëlische speler Vitesse mag VAE niet in – kritiek, hypocrisie niet van de lucht

, door

Vitesse wilde afreizen naar de Verenigde Arabische Emiraten om een oefentoernooi te spelen, maar verdediger Dan Mori mocht – zo bleek op het laatste moment – niet mee omdat de VAE Israël niet erkent.

Toen Vitesse toch ging, was de kritiek niet mals:

De PVV, de VVD en het CDA reageerden zondag kritisch op de beslissing van Vitesse om toch af te reizen naar de Verenigde Arabische Emiraten.

De PVV heeft kamervragen gesteld over de kwestie.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.