Gin zit al weer enige tijd in Freetown, Sierra Leone. Heel af en toe ontvangen we weer een teken van leven. Hier een recente bijdrage over de lokale verkiezingen van morgen. Donderdag 3 Juli, 2008 - Freetown Woensdagnacht in nachtclub Paddy's, Freetown is er een optreden van Artist's for Peace, een initiatief van de UN ter plaatse. Populaire artiesten trekken door het land om mensen er van te overtuigen toch vooral geen geweld te gebruiken tijdens de lokale verkiezingen van aanstaande zaterdag. Het idee is niet gek; vanwege het hoge aantal ongeschoolden en analfabeten is muziek de nummer één tool om je boodschap over te brengen. Sierra Leonezen houden van muziek en als de boodschap niet te ingewikkeld wordt verpakt, is de hele bevolking in staat het bericht te begrijpen. Het optreden is bruisend, Paddy's is afgeladen met bezoekers, en iedereen geniet van de lekkere beat van de nummers. Aan het einde van het optreden moet iedereen opstaan, een ketting met elkaar vormen en het volkslied zingen om ervan doordrongen zijn dat geweld geen oplossing is. De aanwezige Sierra Leonezen zingen uit volle borst mee met het volkslied. Men wil onder geen beding meer rottigheid zien in de samenleving. De tranen staan me in de ogen, en een moedeloos gevoel bekruipt me. Er is de afgelopen weken zoveel geïnvesteerd in dit soort initiatieven, en toch kan je al bijna op je tien vingers natellen dat de verkiezingen niet vredig zullen verlopen. Hoewel het een 'moral booster' zou moeten zijn, geeft het bij de mensen om me heen toch vooral een gevoel van zinloosheid. De lokale verkiezingen zijn een grote test voor Sierra Leone, waar zes jaar geleden een burgeroorlog werd beëindigd.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Hoorde u dat? Daar ging weer een bak met geld het raam uit omdat een organisatie geprobeerd heeft opnieuw het wiel uit te vinden zonder te weten wat de definitie van “rond” is.
Oftewel, de landelijke waterschapsverkiezingen 2008 mogen niet plaatsvinden via internet. Waarom niet? Omdat het systeem kraakt aan alle kanten. Daar hoefde Rop Gonggrijp alleen maar voor te kijken, niet eens te hacken. Vervolgens werd dat bevestigd door een onafhankelijke partij.
Goed overigens dat het besluit genomen is. Een van de oudst nog bestaande democratische organen mag je niet corrumperen met kwetsbare stemsystemen.
Het probleem is alleen dat het nooit zover had hoeven komen. Wel begrijpelijk, daar niet van. De Waterschappen hebben last van dezelfde tekortkoming als veel overheidsorganen (en sommige bedrijven): Ze denken dat ze uniek zijn. En omdat ze dat denken, vinden ze ook dat ze dus zelf maar een oplossing moeten verzinnen om dat technisch te ondersteunen. Zo kwam Het Rijnland Internet Election System (RIES) ter wereld.
En zo werd dus opnieuw het wiel uitgevonden.
Terwijl er al een zeer werkbare en veilige oplossing is.
In Zwitserland, beter gezegd het Kanton Zürich, gebruiken ze sinds twee jaar een e-voting systeem naar tevredenheid. En als u weet dat Zwitserland het land is met de meeste publieke stemmingen (referenda is niet het juiste woord), dan zult u begrijpen dat het systeem al snel goed op de proef is gesteld. Ze hebben er ook nog een UN prijs mee gewonnen.
Neem zelf de proef op de som.
Uiteraard zijn ook bij dit systeem nog kanttekeningen te plaatsen. Maar voor iets als de Waterschappen zou het toereikend moeten zijn.
Dus beste bestuurders, ga eens praten. Gooi het geld niet in eigen oplossingen waar Rop gelijk gaten in schiet, maar gebruik het om bestaande te verbeteren en breder in te zetten.
Met stijgende verbazing en afschuw volgt de wereld de ontwikkelingen in Zimbabwe, een land dat tien jaar geleden nog de voedselbank van zuidelijk Afrika was. De machthebber was toen dezelfde als nu, Robert Mugabe, maar hij is in de tussentijd afgegleden van een pragmatische despoot tot een tiran van wie je je afvraagt welke geslachtsziekte zijn brein tot pap vermalen heeft.
Nadat een van zijn medewerkers een poosje geleden al gewaarschuwd had dat het volk komende week een laatste kans krijgt om correct te stemmen, deed Uncle Bob er afgelopen week het ultieme schepje bovenop. Hij zal ongeacht de uitslag niet toestaan dat de oppositie de verkiezingen van aanstaande donderdag wint. Gewelddadige milities zetten zijn woorden kracht bij.
Eén conclusie dringt zich op: Mugabes regime is zo incompetent dat het niet eens in staat is de verkiezingen op een deugdelijke manier te vervalsen. Hoe moeilijk kan dat nou zijn, zorgen dat je overal net iets meer papiertjes in de doos hebt dan de oppositie? Dat geeft toch een hoop minder gedoe dan dat voortdurende geweld en die openlijke minachting voor het verkiezingsproces. Het is ook niet afgelopen nu tegenkandidaat Morgan Tsvangirai de handdoek in de ring gegooid heeft.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sommige van die lui kunnen Zimbabwe niet op een kaart vinden.
VN-ambassadeur Dumisani Kumalo van Zuid-Afrika vraagt zich af sinds wanneer de Veiligheidsraad de kwaliteit van verkiezingen beoordeelt.
De VN-veiligheidsraad ‘betreurt’ de stembusgang overigens unaniem. China, Rusland en Zuid-Afrika willen geen sancties tegen het land, en Zuid-Afrika voorkwam dat de veiligheidsraad de verkiezingen ‘illegaal’ noemde.
Net voor de verkiezingen van 2006 lanceerde GeenCommentaar de CoalitieChecker, een website waarmee mensen inzichtelijk konden maken welke coalities er mogelijk zijn, gebaseerd op de laatste peilingen. Het was een directe hit, en leverde ons ondermeer een vaste link op van de NU.nl verkiezingspagina’s.
Nu, in 2008, zitten we opgezadeld met een kabinet dat een groot deel van Nederland liever ziet verdwijnen dan blijven, en ook de coalitiepartijen zelf doen hun uiterste best om de spanning erin te houden. Om op tijd klaar te zijn hebben we onze CoalitieChecker alvast gereanimeerd. En hoe! Met vergelijkingsgrafiekjes, geschiedenis, stemmogelijkheden op coalities en ga zo maar door is het nu mogelijk om je favoriete (en minder favoriete) coalities op allerlei manieren te analyseren.
De CoalitieChecker is dit keer niet ontwikkeld door ons. Het is grotendeels uitbesteed en betaald van het geld dat door jullie, onze lezers, bij elkaar is gebracht door op advertenties te klikken. Dank jullie wel daarvoor en, vooral ook, keep up the good work :-) .
Maar voor nu genoeg gepraat. GeenCommentaar presenteert: de CoalitieChecker, versie 2!
Het is ongemeend spannend in Servië vandaag. De peilingen voorspellen een nek-aan-nek race tussen de Radicalen en de Democraten, het verschil tussen beide kampen is slechts één procent in het voordeel van de Radicalen, die zich tegen Europa keren en zich richten op Rusland. Voor veel jongeren is het vandaag dan ook de dag van de waarheid.
Zal hun land kiezen voor Europese isolatie en Rusland, of voor Europa? Voor vooral de jongeren is de keuze duidelijk: het wordt een keuze vóór Europa en tegen de krachten die van Kosovo een halszaak willen maken, en daarmee het land volgens hen de afgrond in zullen sleuren.
Vergis je niet, ook de Democraten zijn tegen het afsplitsen van Kosovo. Maar in tegenstelling tot de Radicalen willen zij de zaak niet zo op de spits drijven dat het land zich moet afkeren van Europa.
De werkstudent Marko is optimistisch en denkt dat veel mensen op het laatste moment op de Democraten zullen stemmen:
“De partner van de overledene zal misschien roepen: ‘Begraaf me met hem!’ Maar als de priester zegt: ‘Oké, spring maar in het graf’, dan zal niemand echt springen.”
We zullen zien.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“You will hear from my opponent’s campaign in every speech, every interview, every press release that I’m running for President Bush’s third term. You will hear every policy of the president described as the Bush-McCain policy. Why does Senator Obama believe it’s so important to repeat that idea over and over again? Because he knows it’s very difficult to get Americans to believe something they know is false.”
