Elders in de wereld raken regeringen in de problemen

Bij het onderwerp verkiezingen wordt tot nu toe alleen gesproken van verkiezingen voor de Tweede Kamer. Er valt echter beslist een lans te breken voor nieuwe verkiezingen voor de Eerste Kamer. Onder normale omstandigheden hebben dergelijke verkiezingen weinig zin. De provinciale staten – het kiezerscorps bij de Senaatsverkiezingen – worden immers niet opnieuw samengesteld. De statenleden zullen doorgaans op dezelfde wijze hun stem uitbrengen, met als gevolg dat de nieuwe Eerste Kamer exact dezelfde samenstelling heeft als de oude. Hooguit kunnen politieke partijen wat dissidenten van de kandidatenlijst afvoeren, maar daar houdt het dan wel mee op.

Anno 2012 is echter geen sprake van normale omstandigheden. De Eerste Kamer is op 23 mei van het vorig jaar gekozen op basis van een niet eerder vertoonde combinatie van verkiezingsafspraken en strategisch stemgedrag. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit zich nog een keer zal herhalen. Het niet al te snuggere D66-statenlid uit Noord-Holland zal een etui vol rode potloden meenemen, zijn collega uit de staten van Zuid-Holland zal het wel nalaten een ‘strategische’ stem op een andere partij uit te brengen en of dhr. Robesin uit Zeeland nog bij een deal te betrekken is, kan ook betwijfeld worden. Veel belangrijker is nog dat diverse PVV-statenleden zich inmiddels van deze partij hebben losgemaakt. Hero Brinkman is in de provinciale staten van Noord-Holland voor zichzelf begonnen en heeft drie (later twee) statenleden meegenomen. In Limburg hebben de leden Bosman en Uringa de PVV-fractie verlaten, de een gedwongen door de fractie, de ander gedwongen door zijn geweten. Zeker de laatste heeft weinig sympathie voor de club van Wilders meer. Hetzelfde geldt voor het Drentse statenlid Van Rhee en het Friese statenlid Hiemstra. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de statenleden Wullink en Kap, die eerder voor zichzelf begonnen in Gelderland en Brabant.