Jesus Camp – the response

Dit stukje is een korte samenvatting van een artikel in de Washington Post vandaag. Het zit achter een subscription maar is te schokkend om hier niet even te delen.
De essentie van het stuk is dat voor het organiseren van de wederopbouw in Irak alleen mensen in aanmerking kwamen die openlijk Bush steunden of onderdeel waren van een Republikeinse organisatie. Kwaliteiten of ervaring had geen invloed.
De selectie van mensen voor Coalition Provisional Authority (CPA) werd uitgevoerd door ene O’Beirne van het ministerie van defensie. Op drie manieren was de werving verdacht. Allereerst werden er alleen actief uitnodigingen verstuurd naar aan de Republikeinen gerelateerde organisaties. Ten tweede werden binnenkomende CV’s gelijk in de prullenbak gegooid als er ook maar enige reden tot twijfel was of iemand Bush en zijn beleid ten aanzien van Irak volledig steunde. Ook al had deze persoon de juiste taalvaardigheid in het Arabisch en de juiste kennis. Ten derde bevatte het selectieproces een screening met vragen als “Heb je voor Bush gestemd in 2000?”, “Steun je de president in zijn aanpak van de oorlog tegen terreur?” en “Wat is jouw mening over Roe vs. Wade?” (RvW is de rechtzaak die tot de mogelijkheid van abortus leidde).

Hierdoor gebeurde het dat bijvoorbeeld een dochter van een neo-conservatieve commentator die net van de Evangelische Universiteit af was verantwoordelijk gemaakt werd voor het besturen van het $13 miljard budget van Iraq terwijl ze geen ervaring had met boekhouden.
Zo werd via Wolfowitz een trouwe Republikein uit Michigan verantwoordelijk voor de Iraakse gezondheidszorg. Hij verving 1 week na de val van Baghdad zijn voorganger, iemand met heel veel ervaring, omdat die niet loyaal genoeg was. De aanpak resulteerde in de bouw van heel veel nieuwe medische voorzieningen waar niemand op zat te wachten en de gelijktijdige verval van bestaande ziekenhuizen en voorzieningen. Ook zette hij zwaar ik op “preventie”, bijvoorbeeld door een anti-rokencampagne. Deze werd overigens geleid door een zware roker.
In mei 2003 concludeerde een groep juridisch experts van het Amerikaanse ministerie van justitie dat het nodig was om 6300 adviseurs te huren om de Iraakse politie weer op orde te krijgen. Ze kregen er eentje, Bernie Kerik. Hij was hoofdcommissaris van politie in New York ten tijde van 9/11.
Kerik ging in Irak mee bij invallen om de misdaad te bestrijden. Maar was daardoor te moe om het opzetten van het nieuwe ministerie te begeleiden. Hij heeft uiteindelijk maar twee staf-bijeenkomsten geleid. Na drie maanden was hij weer weg.