Amerika wederom verkeerd begrepen?

Op kosten van het US State Department nodigt de Amerikaanse ambassade in Jordanië Arabische journalisten uit voor zogenaamde familiarisation trips. Deze mensen mogen dan een paar dagen een kijkje nemen in de Verenigde Staten en krijgen en passant ook nog wat uitleg over de Normen en Waarden van the Good Force. "Dat is niet zo best" zegt de Jordaanse blogger Batir Wardam die zich als een ware Jordaniër beleefd en voorzichtig uitdrukt: "a sensitive topic and I hope that none of my colleagues in the media will take the matter personally..." Maar Wardam's boodschap is duidelijk: Arabieren laat u niet in de luren leggen. Het zijn diezelfde Amerikanen die uw broeders in Irak doden en Israël volledig steunen in het onderdrukken van de Palestijnen. Instead of enlightening the Arabs and preaching to them the American democratic model, Wardam says it is the Americans who need reschooling. (GlobalVoices). Op het prijzenswaardige brugblog Global Voices dat d.m.v. een netwerk van vrijwilligers de taalbarrières tussen de verschillende blogosferen overbrugt wordt het Arabische verhaal van Wardam toegelicht. Een comment op deze post brengt echter al snel de nodige nuancering dat het wel mee zou vallen met alle propaganda en brainwashing tijdens deze tripjes. Ook veel Chinezen worden namelijk uitgenodigd en zij maken van deze kans gebruik om flink te netwerken, familie te bezoeken en de toerist uit te hangen. They also managed to educate the Americans they met along the way about China and Chinese perspectives. So it doesn’t have to be a completely one way street (Global Voices).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages: New York Uncovered (NSFW)

Je hebt appels en je hebt peren. Al zijn er mannen die beweren dat er ook kokosnoten, meloenen en suikerzakjes zijn. De diversiteit in de vrouwelijke boezem is inderdaad erg hoog. Vraag het maar aan onze losse medewerker en boezemvriend Drs. Boobelino de Soto. Of zie maar eens de foto’s van de Amerikaanse fotograaf Jordan Matter, die een hele serie tietenfoto’s maakte in ’s werelds hipste stad (na Berlijn) New York onder de prachtige titel Uncovered: Busting Out in the Big Apple en daarmee een diepere bedoeling had.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wapenwaan en Iran

Afgelopen weekend kwam de VS met informatie naar buiten over de mogelijke steun van Iran aan Iraakse “opstandelingen”. Over de gelijkenis met het tromgeroffel in de aanloop van de invasie van Irak hebben we al eerder bericht.
Het waarheidsgehalte van het gepresenteerde bewijs was onderwerp van discussie. Bijvoorbeeld doordat de munitie voorzien was van letters uit het latijnse alfabet. Kwamen de wapens dus wel uit Iran?
Nieuwsgierig als ik ben, ging ik op onderzoek uit. Als eerste kwam een, inmiddels weer ingetrokken, aanwijzing van een andere onderzoeker naar boven. Een van de gepresenteerde wapens betrof een 81mm mortier en die zou helemaal niet uit Iran komen omdat Iran dit überhaupt niet produceert. Pakistan was volgens hem het aangewezen land. Het gegeven voorbeeld leek over overtuigend op hetgeen de Amerikanen afgelopen zondag presenteerden.
81 mm granaat uit VS presentatie

81mmhem57 granaat pakistanPakistaanse 81mm mortier granaat (rechts):
 
 
Collectie iraanse mortiergranatenMaar enig speurwerk (mijnerzijds) leverde als resultaat op dat Iran wel degelijk 81mm mortiergranaten heeft.
 
 
 
Bovendien staat op de bijbehorende hulzen die de Amerikanen toonden een onsteker vermeld, “az-111”, die ook door Iran wordt gemaakt (pagina 60). Sterker nog, met dit typenummer slechts aan Iran te koppelen.
Mortiergranaat container
fuze_az111kl.jpg
 
 
 
Diezelfde vergissing is mogelijk bij de getoonde RPG (Rocket Propelled Grenade).
De Pakistaanse versie:
rpg7_p2.jpg
De door de Amerikanen getoonde versie:
rpg7_i2.jpg

Maar hierbij is het heel aannemelijk dat Iran ze produceert. Er zijn namelijk meer dan veertig landen die dit type wapen, RPG-7, produceren. Het is een oud Russisch model dat reeds uit 1962 stamt en zeer eenvoudig te maken is. Opstandelingen in verschillende landen gebruiken hem.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende