Last year, German leaders talked of the need to strengthen the eurozone through changing the EU’s treaties. One person who listened carefully was David Cameron. The British prime minister may have assumed that what Germany wants in the EU these days, it gets. When he made a big speech on Europe in January, Cameron predicted that the EU would need a new treaty in the next few years. He implied that Britain would be able to extract concessions from its partners, in return for signing the treaty – all in time for the referendum on UK membership that he promised in 2017. But Cameron’s strategy is based on a false premise. The mood has changed in Berlin. Recent meetings there with government officials and politicians have convinced me that Germany will not push for the kind of treaty that Cameron wants, at least not in time for his 2017 deadline.
De Bulgaarse Ralitsa Behar weerlegt clichés van Britse euroscepticus over haar land.
Nigel Farage (UKIP) gaat er ten onrechte van uit dat Bulgaren en Roemenen het in zijn land veel beter hebben.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
ELDERS - De Britse premier David Cameron voelt zich door de groeiende onvrede in zijn conservatieve partij gedwongen een geruststellend gebaar te maken. Zijn visie op de Europese samenwerking daagt Europa uit een keuze te maken: houden we vast aan het beperkte eigen belang of zoeken we collectieve oplossingen?
Vandaag zou de Britse premier Cameron zijn visie geven op de toekomst van het Verenigd Koninkrijk in Europa. Cameron zou in Amsterdam spreken en dat was voor de Nederlandse politiek en de media een aanleiding om er meteen maar een binnenlands politiek item van te maken. Maar het gaat hier niet om Nederland, het gaat over Europa, en bovenal gaat het over het Verenigd Koninkrijk zelf en de positie van Cameron tegenover zijn kritische conservatieve achterban. De politiek commentator van de New Statesman, Ralf Behr, schrijft woensdag in NRC Handelsblad over de problemen die Cameron in zijn eigen partij moet zien op te lossen. Het EU-lidmaatschap heeft bij de Conservatieven altijd moeilijk gelegen. Cameron heeft tot nu toe een gematigd standpunt ingenomen, en moest dat ook wel sinds hij in 2010 een coalitie begon met de Liberalen, de enige echt pro-Europese partij in Engeland. Vanaf de start heeft een deel van de conservatieve parlementariërs het de coalitieregering lastig gemaakt. De critici van Cameron voelen in hun lokale kieskringen de hete adem in de nek van de UK Independence Party (UKIP), die liever vandaag dan morgen de EU verlaat. Cameron heeft onder dwang een referendum over de EU aangekondigd, volgens Behr niet omdat hij dat het beste vindt, maar omdat hij geen ander middel meer heeft om zijn achterban koest te houden. Zijn toespraak zal dan ook voornamelijk aan het thuisfront gericht zijn.
ACHTERGROND - Non- discriminatie is een belangrijk beginsel in de EU. Vrij reizen ook. Maar deze rechten blijken wat minder vanzelfsprekend als het gaat om mensen die niet binnen het traditionele huwelijks- en gezinspatroon vallen.
De Britse premier Cameron bereidt een wetsontwerp voor dat het homohuwelijk in Engeland en Wales mogelijk maakt. De Schotse regering volgde deze week met een overeenkomstig plan. De grote kerkgenootschappen willen en zullen niet gedwongen worden homohuwelijken in te zegenen. Cameron moet wel nog een flink aantal tegenstanders in zijn partij tegemoet komen. Hij wil daarom bij voorbaat in de wet vastleggen dat tegenstanders niet beschuldigd kunnen worden van discriminatie en – heel curieus- dat bemoeienis van het Europese Hof niet zal worden geaccepteerd (bron: NRC 13-12).
Acht Europese landen zijn het Verenigd Koninkrijk tot nu toe voorgegaan in de erkenning van het homohuwelijk: België, Denemarken, Nederland, Noorwegen, Portugal, Spanje, IJsland en Zweden. Maar met een erkend huwelijk in enkele afzonderlijke landen is de EU nog ver verwijderd van de gelijke behandeling die ze haar ingezetenen belooft.
De Italiaanse Elisa woont in Bologna samen met de Finse Emmi en hun twee dochters. Elisa kan als zij met Emmi’s dochter Kirsi op reis gaat of naar het ziekenhuis moet naar huis gestuurd worden omdat Italië een gezin met twee moeders niet erkent. Ook al zijn de kinderen (in Finland) over en weer geadopteerd. Behalve dat landen verschillen in de erkenning van het homohuwelijk, zijn er ook nog verschillen in de wettelijke erkenning van adoptie door partners van hetzelfde geslacht.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De Nederlandse overheid laat in vergelijking met veel andere landen nog weinig van zichzelf zien. In een onderzoek naar wetten die de openbaarheid van bestuur (Wob) regelen vinden we Nederland ergens onderin de middenmoot. Beroeps”wobber” Roger Vleugels: “Sinds Balkenende IV is Nederland in de wereld van Freedom of Information van min of meer gidsland hekkensluiter geworden. In Nederland ging de Wob achteruit, vooral door meer obstructie en extreme verlenging van beantwoordingstermijnen; in andere landen ging de wetgeving op dit gebied vooruit. De Nederlandse wetgever volgt de rechtspraak in Straatsburg amper; heeft het verdrag van Aarhus onvoldoende geïmplementeerd en tekent het verdrag van Tromsö niet [een gotspe want Nederland was nota bene initiatiefnemer van dit Raad van Europa verdrag].” En dus wordt het de hoogste tijd voor een nieuwe Wob.
Wat kunnen we van andere landen leren op dit gebied?
ICT-journalist en “Wobber” Brenno de Winter wijst in zijn blog op het voorbeeld van Noorwegen. Alle overheidsinformatie is in dat land bereikbaar via een site. Je kunt per bestuursorgaan zoeken naar alle documenten die ambtenaren hebben geproduceerd, tot en met emails. Volkomen transparantie. Ook over documenten die ze uit andere landen krijgen, zoals over de terrorismebestrijding in Nederland. Zo weten we via een Wob-verzoek aan Noorwegen dat de terrorismedreiging in Nederland op 7 april 2010 beperkt was.
Koningin Elizabeth had vorige week in haar troonrede een verrassing voor de pers: de smaadwetten worden veranderd zodat de pers een grotere vrijheid krijgt en journalisten minder bang hoeven te zijn voor processen die zelfs tot het faillissement van hun bedrijf kunnen leiden. Het huidige systeem van ‘success fees’ komt er in de praktijk op neer dat de rijkste partij aan het kortste eind trekt. Een jarenlang slepende zaak van het Britse model Naomi Campbell tegen de Daily Mirror kostte de krant vorig jaar uiteindelijk een miljoen pond. Met zo’n voorbeeld voor ogen kijk je als journalist wel een beetje uit voordat je over iemand met enig fortuin iets vervelends gaat publiceren. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens veroordeeld het Britse systeem dan ook. Het is opmerkelijk dat het Verenigd Koninkrijk, dat in andere zaken heeft laten weten zich niets van het Hof aan te trekken, nu de kritiek op de persvrijheid wel ter harte neemt.Dankzij de Liberal democrats, wellicht?
In de Press Freedom Index 2011-2012 van Reporters sans Frontières staat het Verenigd Koninkrijk op de 28e plaats, nog onder landen als Jamaica, Namibië, Suriname en Mali. Er moet daar dus nog wel wat gebeuren. Maar dat geldt niet alleen voor de Britten.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.