Verkiezingen VS (Deel 2): Democratie of plutocratie

Volgende week dinsdag 2 november worden de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 Senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende President verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing de vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Wat hebben de Democraten in twee jaar bereikt en hebben ze dit verlies verdiend? En wat kunnen we verwachten van de Tea Party? Dit is deel 2 van Verkiezingen VS. Deel 1 Moddergooien en handreiken verscheen gisteren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen VS (Deel 1): Moddergooien en handreiken

Democratic donkey (Plaatje: Wikimedia Commons/Homas Nast)

Volgende week dinsdag 2 november worden in Amerika de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende president verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing. De vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Op het moment dat ik dit schrijf is vrij zeker dat de Republikeinen in het Huis de meerderheid krijgen (minimaal 218 zetels) en een kans van 20% dat ze meer dan 50 zetels in de Senaat halen.

Dit verlies gaat gevolgen hebben – niet alleen omdat de Democraten dan een minderheid hebben en zullen moeten onderhandelen met de Republikeinen – maar ook omdat de partij die de meerderheid heeft het voorzitterschap krijgt en de agenda kan bepalen. Wat de Republikeinen op die agenda willen zetten is van begin af aan duidelijk geweest. Zoals Rush Limbaugh van begin af aan heeft beweerd: zij willen dat Obama mislukt. Het lijkt er op dat het een herhaling wordt van 1994 toen de Republikeinen halverwege de eerste regeerperiode van Clinton ook met een forse meerderheid wonnen.

Moddergooien naar Democraten
De Republikeinen gebruikten hun overwicht in 1994 om de president zo veel mogelijk dwars te zitten: partijbelang gaat vóór landsbelang. Net als in de jaren ’90 zullen ze ook nu zoveel mogelijk – vaak volstrekt belachelijke onderzoeken proberen te starten. Een korte terugblik:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Steuntrekkers heropvoeden

Quote van de Dag: Steuntrekkers heropvoeden

[qvdd]

Instead of handing out the welfare checks, we’ll teach people how to earn their check. We’ll teach them personal hygiene … the personal things they don’t get when they come from dysfunctional homes.”

You have to teach them basic things – taking care of themselves, physical fitness. In their dysfunctional environment, they never learned these things.”

De stinkend rijke Carl Paladino is kandidaat voor Gouveneur van New York. Paladino heeft de steun van Tea Party activisten. De tijden van Dickens herleven. Niet alleen het laissez fair kapitalisme uit de 19e eeuw, ook de sociale misstanden die daarbij hoorden komen weer helemaal terug.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Robert Gibbs en ’the professional left’

Robert Gibbs/bron:wikimedia/Studio08Denver

Een van de eerste dingen die opvallen als je de politiek in Amerika volgt is het fanatisme en extremisme van rechts en de timide en bescheiden houding van links. ?Amerika is een conservatief land?, zeggen commentatoren dan altijd. Afgelopen week werd weer duidelijk dat links dit voor een deel aan zichzelf te wijten heeft.

Tijdens een persconferentie liet de woordvoerder van het Witte Huis, Robert Gibbs, zich ontvallen dat links – Gibbs had over the professional left – veel te kritisch is over Obama. Het blijkt dat de regering Obama maar moeilijk kan begrijpen dat hun eigen mensen zo kritisch kunnen zijn. De professional left stelt namelijk onredelijke eisen. Volgens Gibbs zijn ze pas tevreden als een vorm van Canadese gezondheidszorg wordt ingevoerd en als Pentagon is afgeschaft.

?I hear these people saying he?s like George Bush. Those people ought to be drug tested,? Gibbs said. ?I mean, it?s crazy.?
The press secretary dismissed the ?professional left? in terms very similar to those used by their opponents on the ideological right, saying, ?They will be satisfied when we have Canadian healthcare and we?ve eliminated the Pentagon. That?s not reality.?


Commentaar van een Amerikaanse blogger: dank u wel mr. Gibbs, dankzij U hebben we de verkiezingen in 2012 verloren. De vorige keren dat dat gebeurde werd Ronald Reagan gekozen, en de keer daarvoor Nixon. De linkse kiezer die op deze manier geschoffeerd wordt, blijft dan namelijk gewoon thuis. Het is gebruikelijk dat Democratische presidenten zo veel mogelijk afstand nemen van hun linkse aanhang. Er is zelfs een naam voor dit soort gelegenheden: het is een Sister Souljah moment, genoemd naar het afstand nemen door president Clinton van de activistische linkse hip hop zangeres Sister Souljah.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige