Quote du Jour | Waarom de ICT bij de overheid vastloopt

De Belastingdienst heeft nog jaren nodig voor het moderniseren van ict-systemen, liet staatssecretaris Van Rij deze week aan de Kamer weten Rick Dekker architect en ontwerper van informatiesystemen legt in de NRC uit waarom ICT projecten van de overheid vastlopen in een systeemwerkelijkheid die uitgaat van 'domme' mensen en zo mensen steeds dommer maakt. Informatiesystemen worden gebouwd als productielijnen. Uitgangspunt daarbij is dat een gebruiker iemand is die door het systeem aan de hand wordt genomen in een workflow (een geautomatiseerde procedure die verschillende functies van het systeem aan elkaar knoopt tot een taak) en alleen precies dat mag en kan wat het systeem zegt nodig te hebben. Ontwerpers staan voor de opgave te voorkomen dat mensen in dat systeem fouten maken, want een fout kan vergaande consequenties hebben: Het hele proces dendert door op basis van een fout. Die fout gaat overal in zitten, rapportages, boekhoudingen, dossiers kloppen niet meer. Een ‘slim’ systeem is een systeem dat met alle situaties rekening houdt. Maar dat kan natuurlijk niet. Zeker niet als je zegt de menselijke maat te hanteren en van iedereen de specifieke situatie wilt honoreren. Maar aangezien gebruikers dom zijn kunnen we het niet aan hen overlaten. We zijn dus gedwongen om systemen te bouwen die met alles en iedereen rekening houden en de gebruikers aan de hand nemen. Dat we die gebruikers daarmee ook steeds ‘dommer’ maken zien we over het hoofd. Ict’ers zijn daarom steeds meer bezig met het oplossen van problemen en steeds minder met het ontwikkelen van nieuwe functionaliteit. Totdat het vastloopt. Dan moet er een nieuw systeem komen dat alles kan wat het vorige systeem kon en meer. En het moet alle verbindingen met andere systemen in stand houden. Inmiddels zijn de overheidsuitgaven aan ict-projecten in vijf jaar bijna verdubbeld (van 3,3 miljard in 2017 naar 6 miljard in 2022 ), lopen projecten met miljoenen uit budget (1,3 miljard in 2022 ) en met jaren uit de planning, terwijl steeds meer projecten de eindstreep niet meer halen. Moet dat zo eindeloos doorgaan of kan het ook anders?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.