Leiderschap zonder zelfrespect

De gemiddelde Nederlander is er wellicht maar al te mee bekend maar voor een land dat minder dan een eeuw geleden nog met een wereldrijk kon pronken bracht het declaratieschandaal van afgelopen zomer toch een nare eigenschap van de gemiddelde parlementariër aan het licht: een beschamend gebrek aan eigenwaarde. De gênante rechtvaardiging waarmee vele leden van het Britse Lagerhuis kwamen aanzetten (“Het was niet tegen de regels!”) is volgens Theodore Dalrymple, oftewel, arts en conservatief schrijver Anthony M. Daniels, tekenend voor de hedendaagse westerse moraliteit: wat niet bij wet verboden is, is niet verkeerd, dus acceptabel. Wie een ander op ongewenst gedrag aanspreekt mag de leus, “Het is toch niet verboden?” terugverwachten. Deze houding illustreert het treurige gebrek aan zelfrespect dat tot in de hoogste kringen van onze maatschappij is doorgedrongen en wellicht het gevolg is van een overdaad aan regelgeving. Des te meer de overheid verbiedt en reguleert, des te minder voelen mensen zich genoodzaakt gedragscodes te respecteren en des te minder voelen mensen zich verantwoordelijk voor hun eigen gedrag—en, soms, voor hun eigen leven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.