Detailpolitiek (30): Scriptie laten schrijven

Het spreekwoord zegt: een gek kan meer vragen stellen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Deze beschrijving is treffende voor Tanja Jadnanansing van de PvdA. Zij stelde Kamervragen over de handel in afstudeerscripties. Er blijken websites te bestaan waarop wordt aangeboden een scriptie tegen betaling te schrijven of af te maken. Studenten kunnen een oproep doen met dat doel. Op scriptielatenschrijven.nl staan 35 oproepen over twee maanden. Aris vraagt ‘een scriptie in de vorm van een literatuuronderzoek gericht op bestuursrecht op HBO niveau. Het liefst over de Algemene wet bestuursrecht, Gemeentewet of de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. Vergoeding nader overeen te komen en vooral afhankelijk van kwaliteit en tempo…’ Jurist op HBO-niveau? Natuurlijk is dit een belangrijke vorm van fraude, en daarom is het belangrijk om na te denken hoe we het kunnen oplossen. Jadnanansing wil van de minister weten of zij dit fenomeen ook verwerpelijk vindt en welke maatregelen er gaan volgen. Kunnen hogescholen en universiteiten dit in voldoende mate vaststellen? En: ‘zo nee, hoe gaat u ervoor zorgdragen dat deze controlemogelijkheden worden verbeterd? Zo ja, hoe komt het dan dat het nog steeds mogelijk lijkt te zijn?’ Wat verwacht Jadnanansing nu eigenlijk van de minister, hogescholen en universiteiten? Als een student die een scriptie moet schrijven dit consistent laat doen door iemand anders, is dat bijna niet te controleren, tenzij de student zich tijdens de begeleidingsgesprekken verspreekt. Vaak is de begeleiding beperkt, en dus kan de student het met name in de laatste fase vrijwel altijd laten afschrijven door iemand anders. Software lost dat probleem niet op, net zoals plagiaatproblemen nooit opgelost zullen worden, maar soms wel ontdekt. Controlemogelijkheden De minister kan hier dus niks aan doen, ook niet door het strafbaar te stellen. Dat is het namelijk al. Dit Kamerlid heeft kennelijk nog een nooit een instelling in het hoger onderwijs van binnen gezien en heeft geen idee hoe hoger onderwijs in de praktijk vorm krijgt. De enige oplossing is voor dit probleem is voorspelbaar: meer geld in het onderwijs steken en genoeg docenten aannemen die kunnen toezien op de voortgang van het werk van studenten. Dat voorkomt niet alles, maar wel veel. Want dan valt het toch op dat er van de ene op de andere dag een volledige scriptie ligt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (26): Controle op de hogeschool

, door

Om parlementaire controle anno 2011 te kunnen begrijpen, kunnen we het beste kijken naar de Kamervragen die Kamerleden indienen. Deze geven een goed beeld van hoe Kamerleden hun functie opvatten, wat zij als hun taken zien en hoe zij de relatie zien tussen het parlement en de samenleving.

Vorige week stelde PvdA-Kamerlid Jadnanansing vragen aan de staatssecretaris voor Onderwijs over de onrust bij hogeschool Van Hall Larenstein. Wat is er aan de hand? Een manager bij de hogeschool wil opleidingen onderbrengen in grotere ‘schools’ en daarmee een nieuwe managementlaag introduceren. Het idee is daarnaast om de opleidingen te verbreden en diensten te centraliseren. Het personeel is bang dat dit ten koste gaat van de kwaliteit van het onderwijs. Een opstandige onderwijsmanager werd weggewerkt tegen de zin van de docenten.

De positie van het onderwijspersoneel
Jadnanansing wil nu van de staatssecretaris weten hoe hij de situatie op de vestiging van Van Hall Larenstein in Velp beoordeelt, ‘vooral met het oog op de positie van het onderwijspersoneel en de kwaliteit van het onderwijs’. Ze wil weten of het ministerie bij deze plannen betrokken is en of de staatssecretaris bereid is de situatie en de plannen te zijner tijd te toetsen, ‘waarbij er ook recht wordt gedaan aan opvattingen die leven onder onderwijspersoneel en studenten op de vestigingen van de hogeschool’?

Laten we niet uitgaan van het valide standaardargument dat de Tweede Kamer helemaal niets te zeggen heeft over het beleid van individuele hogescholen. Wat wordt hier impliciet door Jadnanansing beweerd over de relatie tussen onderwijspersoneel, bestuurders en politici?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.