Twee maanden geleden begonnen we aan een rondje door Afrika, waar in korte tijd allerlei verkiezings- en coupperikelen elkaar in snel tempo opvolgden. Tijd dus voor de follow-up. De staatsgreep in Guinee-Bissau is definitief niet meer doorgegaan. Er is een nieuwe regering gevormd en een aanvang gemaakt met hervorming van leger en politie. De situatie blijft echter kwetsbaar. Eerder deze maand vond er nog een schietincident plaats tussen een legereenheid en de presidentiële garde. In buurland Guinee was de coup wel succesvol. Het land is nog steeds geschorst als lid van het regionale samenwerkingsorgaan Ecowas, maar Human Rights Watch stuurde juntaleider Camara onlangs een vrij milde brief die vooral de praktijken van zijn voorganger bekritiseerde en opriep tot zo spoedig mogelijke verkiezingen (beloofd voor 2010). Ondertussen is een regering gevormd die grotendeels uit burgers bestaat en is een aantal voormalige machtigen aangeklaagd wegens corruptie.
Dit is zo’n beetje de enige vrolijke foto uit een serie over de staatsgreep in Kyrgizië. Ook al zijn enkele foto’s al verschenen in de media de selectie op TBP is zoals altijd toch weer verrassend en geeft een goed beeld van de korte hevige strijd in Bisjkek van afgelopen woensdag: Crisis in Kyrgyzstan
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Slechts weinigen zullen vermoeden dat ’s werelds ergste narcostaat niet in Latijns-Amerika ligt, maar in Afrika. Sterker nog, de meeste mensen zullen niet eens het bestaan van Guinee-Bissau vermoeden, een trieste voormalige Portugese kolonie die ergens onderaan de welvaartslijst van de Verenigde Naties bungelt.
Vorige week waren er verkiezingen, die afgelopen weekend gevolgd werden door een poging tot staatsgreep. De namen van de politici, partijen en generaals doen er eigenlijk niet toe. Sinds een kortstondige burgeroorlog tien jaar geleden is het een komen en gaan van staatsgrepen, mislukte verkiezingen en wat dies meer zij.
Het is de ideale biotoop voor drugsbendes, die van het vrijwel politieloze land een belangrijke doorvoerhaven voor drugs gemaakt hebben. De internationale gemeenschap krijgt dat langzaam door. In oktober sprak de Veiligheidsraad nog zijn zorgen uit over de toestand in het land (uitgebreide pdf).
De bevindingen van de Verenigde Naties suggereren dat in elk geval het leger actief meedoet aan de drugshandel. Het land is bezig van een simpele tussenstop een ware drugsmarktplaats te worden. De huidige president, die de coup van het weekend lijkt te hebben doorstaan, probeert er wat tegen te doen, onder andere door meer investeringen aan te trekken. Het gevolg is dat de bendes nu naar het zuiden trekken, naar Guinee, een ander straatarm en corrupt land. Daarvan zijn er aan de Afrikaanse kust nog meer dan genoeg.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.