De VS is bevangen door de shutdown, het zal niemand ontgaan zijn. Omdat het congres de begroting niet op tijd heeft goedgekeurd, zijn vrijwel alle overheidsdiensten tot nader order gesloten, want er is geen geld om personeel en onkosten te betalen. De Republikeinen weigeren de begroting goed te keuren als de Democraten niet eerst wijzigingen in het reeds goedgekeurde Obamacare aanbrengen. Een bizarre situatie. Jon Stewart had er in zijn Daily Show een aantal hele fijne clips over. En Mother Jones legde in tien redenen uit waarom het allemaal de schuld van de Republikeinen is. De situatie kan niet al te lang doorgaan. Uiterlijk 17 oktober moeten de VS het schuldenplafond verhogen zodat ze hun schulden kunnen blijven aflossen. Dat lijken ook de Republikeinen in te zien: het lijkt erop dat ze het beëindigen van de shutdown willen bewerkstelligen door te onderhandelen over het schuldenplafond. Obama wil er niets van weten, volgens The Wall Street Journal. Volgens Obama moet het congres het schuldenplafond verhogen zónder aanvullende eisen. Toch zei Obama tegen NPR dat hij wel tot onderhandeling bereid was, maar: I'm happy to negotiate with you on anything. I don't think any one party has a monopoly on wisdom. But you don't negotiate by putting a gun to the other person's head. Ondertussen kijkt de rest van de wereld met verbijstering (en soms een beetje leedvermaak) naar wat er gaande is in de VS.
En eigenlijk werd daarmee de democratie om zeep geholpen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
ANALYSE - Misschien moeten we de Amerikaanse shutdown niet duiden in termen van een actuele machtsstrijd, maar voortvloeiend uit een lezing van de verkiezingsuitslag van 2012. John Sides, hoogleraar politicologie en redacteur van de Washington Post schrijft op het uitstekende blog The Monkey Cage de stalemate toe aan een tegengestelde uitleg van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van vorig jaar. Daarmee verklaart hij de ernst van het conflict en de diepte van de loopgraven waar Republikeinen en Democraten zich in verschansen – beide partijen claimen te handelen vanuit een duidelijk electoraal mandaat. En dat geef je niet zomaar op.
Democraten denken, volgens Sides, dat met de herverkiezing van Obama zijn Obamacare is gepacificeerd. Republikeinen hebben gepleit tegen de invoering van het plan en hebben die strijd met vijf miljoen stemmen verloren. Dat Republikeinen nu achteraf proberen om Obamacare alsnog te ‘repareren’, met de shutdown als gevolg, is niet alleen ondemocratisch, het ontkent het electorale mandaat waarmee Obama handelt.
Republikeinen geven toe dat ze de presidentsverkiezing hebben verloren, maar ze hebben een duurzame meerderheid in het Huis van Afgevaardigden. Obama is weliswaar president, maar heeft geen enkel electoraal mandaat. De Democraten kunnen er nog fijntjes op wijzen dat die meerderheid in het Huis vooral te danken is aan het verleggen van grenzen in Republikeinse kiesdistricten (redistricting) en dat Democratische afgevaardigden nationaal meer stemmen kregen dan Republikeinen, feit is dat er meer Republikeinen in het Huis zitten dan Democraten.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In een nieuwe aflevering van ‘Shutstorm 2013: America Sits On Its Balls’ over de government shutdown pakt Jon Stewart Obama aan in het geheel, en maakt hij een mooie analogie van hoe de Republikeinen zich opstellen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Huidige impasse gewoon voortzetting schermutselingen.
De Republikeinen hebben het zwaar: de zogenaamde memorials voor de Tweede Wereldoorlog zijn gesloten omdat er geen begroting is goedgekeurd om overheidsdiensten van te betalen. In dit filmpje van Fox & Friends Saturday vragen commentatoren zich hardop af “hoeveel het kost om een begraafplaats open te houden.” Best veel, gok ik zo. Wie wel eens op de memorial in Normandië is geweest herinnert zich de bewaking, de perfecte staat van elke grassprietje, etcetera.
Maar na twee minuten wordt het pas echt tenenkrommend. Dan begint een van de presentatoren van het programma over hoe president Obama heeft aangekondigd het museum voor Moslimcultuur persoonlijk te financieren tijdens de shutdown. Wat? Dat is nogal een nieuwtje. Waar komt dat vandaan? Ah: The National Report. Een satirische website á la The Onion, Colbert Report, of het Nederlandse De Speld.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.