Saoedische geestelijke verbiedt sneeuwpop

Nu is Saoedi-Arabië al niet een land waar veel vrijheid te genieten valt. De strenge regels van islam verbieden eigenlijk alle vormen van plezier die je maar kunt bedenken. Vooral als je vrouw of homo bent is het leven in de islamitische oliestaat geen pretje. Maar ook de gewone man komt er soms bekaaid vanaf. Onlangs verhoogde Sheikh Mohammed Saleh al-Munajjid de feestvreugde nog maar eens door een verbod op sneeuwpoppen in te stellen. Aanleiding hiervoor was een argeloze vraag van een vader op een religieuze website of hij samen met zijn kinderen sneeuwpoppen mocht maken, gezien de hevige sneeuwval in het noorden van het land. Op zich bijzonder dat iemand zich dat afvraagt. Maar niet in Saoedi-Arabië zo blijkt. Natuurlijk mogen sneeuwpoppen niet. Het idee alleen al. Blasfemie. Het afbeelden van mensen is in de Saoedische variant van de islam ten strengste verboden. En aangezien een sneeuwpop menselijke trekjes heeft is een verbod dan ook volstrekt logisch. Omdat Sheikh Mohammed geen spelbreker wilde zijn, gaf hij de vader een aantal suggesties mee van dingen die hij wel zou mogen bouwen. Zoals bomen, schepen, fruit en gebouwen. Ook mooi. Genoeg keuze dus.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.