Er is in dit ‘tijdperk-Rutte’ veel verkeerd gegaan. Cruciale klimaatproblemen zijn op de lange baan geschoven, zoals de mestproblematiek, de uitstoot van de grote industrie, de stikstofproblematiek en de waterhuishouding. Belangrijke investeringen in de fysieke en intellectuele infrastructuur bleven uit, waardoor Nederland vergeleken met het buitenland nu achterloopt. Het fiscale stelsel is verder scheefgegroeid, waardoor rentenieren inmiddels meer loont dan werken. De woningnood is terug van weggeweest, de bureaucratie heeft verstikkende vormen aangenomen en de menselijke maat is zoekgeraakt. De armoede is toegenomen en er heeft zich een kaste van superrijken gevormd die lak heeft aan de gemeenschap van gewone mensen. Belangrijke maatschappelijke sectoren zoals de kinderopvang, de jeugdzorg en het onderwijs worden geteisterd door crises: denk aan de toeslagenaffaire, de wachtlijsten in de jeugdhulpverlening, het lerarentekort en kwaliteitsverlies in het onderwijs.
Bovenstaande is uit het stuk "Het einde van een tijdperk: hoe de VVD het landsbelang opzijschoof en de leugen liet regeren", van Frans Leijnse op De Correspondent. Hij neemt, zoals ze dat zo mooi zeggen, geen meel in de mond. Ook niet in zijn analyse van het huidige kabinet:
Per saldo is het ‘meest rechtse beleid ooit’ een verzameling loze slogans gebleken. En dat niet alleen op het gebied van asiel, maar op vrijwel ieder beleidsterrein waar het kabinet zich aan heeft gewaagd.
Dus laten we het vooral niet meer hebben over de huurbevriezing, de boodschappenbonus, de afschaffing van het eigen risico in de zorg (excuus: halvering in 2027), de verraderlijke opstelling van de PVV in het Oekraïne- en veiligheidsdebat, en zo nog wat. Gepruts, waar de VVD, toen ze nog een serieuze liberale partij was, zich nooit aan verbonden zou hebben.
