Rusland betrekken in gasleiding die als doel heeft Rusland te omzeilen? [Poll]

Geen winter zonder gasconflict tussen Europa en Rusland. Deze winter was het weer goed raak: de huiskamers van Boedapest en Sarajevo waren ijzig koud doordat het Russische Gazprom haar zakelijke conflict met doorgeefluik Oekraïne weer eens in hartje winter uitvocht. Iedere winter zodra het traditionele gasconflict weer oplaait verzucht men in Europa dat we eigenlijk onafhankelijker zouden moeten worden van het Russische gas. De geplande Nabucco gasleiding van Azerbeidjan en Iran via Georgië, Turkije en de Balkan zou deze onafhankelijkheid kunnen bieden. Oostenrijk zou vervolgens de Zuid-Europese gashub kunnen worden aldus voorstanders van dit in 2002 gestartte project. De Franse europarlementariër Anne Laperrouze stelt echter nu voor om de Russen uit te nodigen om deel te nemen aan het Nabucco project. Volgens haar zou dit irritatie bij het Kremlin weghalen en competitie met concurrende Russische gasprojecten vermijden. Euroblogger Nosemonkey onderschrijft deze aanpak, volgens hem is het een strategisch slimme zet om de gevoelige Russische ziel te balsemen met een hulpvraag vanuit Europa en zo de sterk verslechterde Europees-Russische relaties te verbeteren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Kankeren op z’n Russisch

, door


“Geen wetenschap is het waard om voor te sterven.”

Geen wijsgeer aan het woord maar een simpele bejaarde dorpsbewoner ergens in een Russisch gat in een schrale uithoek van het rijk van Putin en Medvedev: Altai. Bij deze dorpsbewoner hangen de vellen los langs zijn schedel: kanker en onbehandelbaar. In zijn streek wordt door Defensie geëxperimenteerd met raketten. De brokstukken vallen her en der neer in of nabij zijn dorp en inmiddels is kanker in deze streek verantwoordelijk voor vrijwel alle sterfgevallen. Maar de bevolking blijft er gelaten onder. Onderzoek Russian style. Te bizar voor woorden.
Jelle Brandt Corstius, correspondent in Rusland en daar ook wonend, spreekt vloeiend Russisch en dat is te merken. Met het gemak van een bijna-allochtoon beweegt hij zich onder de wodka-slurpende en door het communisme gecomatiseerde Russen en weet hen tot verrassende uitspraken te bewegen.
Op het volgens sommigen hier reeds versleten medium Televisie is gisteren een documentaire-serie gestart onder de titel ‘Van Moskou tot Magadan’, waarin Brandt Corstius verslag doet van het alledaagse leven in alle uithoeken van Rusland. Nou ja ‘alledaags’. Rusland is waanzinnig! Deze doc-serie als ‘feest voor de geest’ mag je gewoonweg niet missen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotos des Tages – USSR kernvuurtorens

, door

poolvuurtorenOoit waren ze onontbeerlijk voor de scheepvaart in Russische wateren boven de poolcirkel: nucleair aangedreven vuurtorens. Een baken van licht in de lange poolnacht en een rots in de branding in onherbergzaam gebied. Na de komst van GPS-techniek en praktische nautische toepassingen daarvan zoals de RobRob [/seth] zijn de vuurtorens als navigatiemiddel echter overbodig geworden en inmiddels verlaten. Naast de harde elementen van wind, regen, zout en vorst knagen ook metaaldieven aan deze bouwwerken, niet gehinderd door de waarschuwingen voor radioactieve straling: Abandoned Russian Polar Nuclear Lighthouses

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Exploitatie van gas door het niet te leveren

, door

gaskraanWat wil Rusland eigenlijk? Over het gedrag en de intenties van Rusland wordt nogal gespeculeerd. Dat is begrijpelijk: Rusland blijft namelijk verrassen. Ook het laatste nieuws – vandaag – over de mislukte hervatting van gasleveranties aan Europa via de Oekraïne, stelt niet bepaald gerust. Telkens lijkt de EU een werkbaar compromis – over schuldbetalingen en vermeende gasdiefstal door de Oekraïne – voor zowel Rusland als de Oekraïne te hebben bereikt, of het conflict krijgt alweer een nieuwe wending. Gisteren bleek de Oekraïne niet in staat een testleverantie van gas te kunnen uitvoeren. Experts beweren dat deze leverantie vanwege de beperkte omvang ervan en de routering door het pijpenstelsel, gedoemd was te mislukken. Rusland beschuldigt de Verenigde Staten met inmenging in dit conflict, en manipulatie van de Oekraïne. Rusland verwijst daarbij naar een partnership agreement dat december vorig jaar door de VS en de Oekraïne werd afgesloten, met daarin een clausule over energiesamenwerking. De VS wijzen deze beschuldiging als baseless van de hand. Enige twijfels over de intenties van Rusland – ook in dit specifieke geval – lijken echter wel gerechtvaardigd.

18 Europese landen ondervinden nu in meer of mindere mate problemen met hun gastoevoer. In een aantal Oost-Europese landen wordt niet alleen ernstige kou geleden, maar worden fabrieken ook gedwongen hun activiteiten te verminderen. Alsof de financiële en economische crisis nog niet genoeg is.
Volgens experts zou Rusland kunnen kiezen tussen twee ‘scenario’s’: samenwerking met het Westen, of competitie en conflict. Volgens mij is die keuze in Moskou – helaas- wel gemaakt. De inschatting die daar lijkt te zijn gemaakt is dat met competitie en conflict, de belangen van Rusland en haar politieke en economische elite, beter zijn gediend. En dat zou weleens een – ongewenste – maar juiste Russische calculatie kunnen zijn, ten minste als het nationale belang als uitgangspunt wordt genomen. Rusland dicteert het ‘spel’, door zich niet aan de regels ervan te houden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende