Geen bal op tv | Buying the band

We zijn allemaal kleine ploeteraars. We doen ons best een leven te leiden dat een beetje zin lijkt te hebben. Dat doen we op de manier waar we vertrouwd mee zijn. Of beter gezegd: dat doen we op de enige manier die we kennen. Of we nu Halbe Zijlstra, Koos van Dijk of Jan ’t Hoen heten. De manier die Jan ’t Hoen kent is die van de succesvolle zakenman. Hij denkt groot. Cafés worden ketens, vastgoedbedrijven imperiums. Dus als besluit om The Wild Romance van Herman Brood weer bij elkaar te brengen, zodat hij daar de drummer van kan zijn, dan doet hij dat als de zakenman die hij is. Hij weet wel dat muzikanten wat grilliger zijn dan aannemers, maar als puntje bij paaltje komt, zitten ze hetzelfde in elkaar en zullen ze naar hem te luisteren. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.