In december adviseerde de Commissie Dessens – wellicht op advies van de NSA - om de bevoegdheden van de inlichtingendiensten MIVD en AIVD stevig uit te breiden. In reactie op dit rapport (en de recente ophef rondom de metadata van 1,8 miljoen onderschepte telefoongesprekken) wil het kabinet dat de verantwoordelijke minister voortaan toestemming geeft voor de uitwisseling van 'bulkdata' met buitenlandse diensten. Over het voorstel van de Commissie Dessens om de Nederlandse diensten ook kabelgebonden data ongericht te laten 'verkennen en analyseren', wil het kabinet zich nog beraden. 'De regering houdt de mogelijkheid voor een ongerichte tapbevoegdheid uitdrukkelijk open,' schrijft Bits of Freedom in een reactie. Desondanks reageert Janneke Slöetjes (Bits of Freedom) gematigd positief: Het is goed om te zien dat toezichtsmechanismen wellicht worden verbeterd. Tegelijkertijd blijft de commissie Stiekem in de Tweede Kamer de belangrijkste vorm van parlementaire controle. Dat is ontransparant en onvoldoende. Nu afwachten wat er uiteindelijk met die ongerichte tapbevoegdheid gaat gebeuren. Maar voor buitenlandse diensten is je privacy sowieso nog niet veilig...
NIEUWS - In een proof-of-concept laat IT-consultant Bas Bosschert zien dat in principe iedere Android-app je WhatsApp berichten kan lezen. Z’n conclusie: Facebook hoefde WhatsApp niet te kopen om je chatberichten te kunnen lezen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ANALYSE - Dinsdag stemt de Eerste Kamer over de nieuwe Jeugdwet. De wet heeft vergaande impact op de privacy van de jeugd en hun ouders.
De nieuwe Jeugdwet is allereerst bedoeld om de diverse diensten te bundelen en de regie bij de gemeente onder te brengen. Daar valt van alles over te zeggen, maar daar gaat dit stuk niet over. Hier kijken we alleen even naar de privacyaspecten die met de wet verder aangetast worden. Een groot deel van de zaken zijn overigens al een tijd gemeengoed. Maar met de huidige wet wordt het nog een beetje uitgebreid en verankerd.
Het hele verhaal begon een jaar of zeven geleden met de introductie van het elektronische kinddossier (EKD). Het papieren, lokale, dossier werd vervangen door een centrale, voor iedereen toegankelijke, versie. En als je dan toch bezig bent, stop je er gewoon nog wat meer informatie in. Vervolgens kregen we ook nog een landelijke verwijsindex risicojongeren (VIR). Daarin komen meldingen bij elkaar over jongeren. Met als doel dat hulpverleners niet langs elkaar heen werken.
Dit alles zorgt ervoor dat er inmiddels een enorme opslag van gegevens over de jeugd plaatsvindt. Ouders van net geboren kinderen krijgen al heel snel bezoek waarbij een enorme lijst met vragen voorbij komt. Alle antwoorden verdwijnen in het dossier. Alle bezoekjes aan instanties als een consultatiebureau leveren weer aanvullingen op. Als een kind vijf jaar is, komt er een brief van de JGZ met daarbij weer heel veel vragen (check vraag 21). Vrijwel niemand heeft in de gaten dat je eigenlijk helemaal geen antwoord hoeft te geven. Hoewel je dat natuurlijk weer verdacht maakt, dan lijk je immers een zorgmijder.
COLUMN - Heeft u gisteravond en nacht het debat gevolgd met ministers Plasterk en Hennis over de onduidelijke uitspraken van Plasterk over het verzamelen van 1,8 miljoen metadata? Ik niet. Het was namelijk een nutteloos debat, slechts voor de politieke bühne. En iedereen speelde het spelletje mee.
Het ging vooral over het al dan niet helemaal juist informeren van de Tweede Kamer. Niet juist informeren van de Tweede Kamer heet een politieke doodzonde te zijn en kan de minister een motie van wantrouwen opleveren. Immers, de Tweede Kamer is het hoogste politieke orgaan in onze democratische rangorde. En als die al niet goed geïnformeerd wordt, wat stelt democratische controle dan nog voor?
Maar terwijl iedereen zich concentreerde op een enkele, mogelijk foutieve, uitspraak van Plasterk, negeerde vrijwel iedereen de olifant die in de porseleinkast staat. Het debat ging namelijk over een hoop zaken niet, die eigenlijk wel om politieke aandacht schreeuwen. En in die zin verwaarloosde de Tweede Kamer haar echte controletaak terwijl ze probeerde een politiek puntje te scoren (of het scoren te voorkomen).
Laten we even stilstaan bij wat er vooral niet besproken werd.
Het gaat niet over wat die metagegevens, die we met miljoenen tegelijk verzamelen, precies behelsen.
Het gaat niet over wat wij precies met al die metagegevens doen en hoe lang we ze bewaren.
Het gaat niet over wat er met die metagegevens gebeurt.
Het gaat niet over met wie we, naast de Amerikanen, de metagegevens allemaal delen.
Het gaat niet over wat er daarna met al die metagegevens, vaak over Nederlandse burgers, gebeurt.
Het gaat niet over alle andere data die door AIVD, MIVD, NSO en andere organisaties jaarlijks massaal wordt verzameld.
Het gaat niet over nut, noodzaak en effectiviteit van het verzamelen van al die gegevens (worden er daadwerkelijk aanslagen mee voorkomen?)
Het gaat niet over alle valse positieven (mensen die, soms tijdelijk, verdacht zijn op basis van verkeerde aannames) die ontstaan door het verzamelen van al die gegevens.
Het gaat niet over wie binnen de overheid en de speciale diensten allemaal toegang hebben tot die gegevens, waar ze voor gebruikt worden en wie dat (niet) controleert.
Het gaat niet over waarom artikel 10 van de Nederlandse Grondwet regelmatig met voeten getreden wordt.
Het gaat niet over het gebruik van al die onder het mom van “veiligheid” verzamelde gegevens voor andere doeleinden (zoals natrekken gedrag uitkeringsgerechtigden).
Het gaat niet over het informeren van burgers over wat er nu zoal allemaal van ze vastgelegd wordt, stiekem of openlijk.
Het gaat niet over de inherente onveiligheid van de opslag van heel veel gegevens en wat anderen (werkelijk kwaadwillenden) daarmee kunnen doen.
Het gaat niet over mogelijke toekomstige scenario’s waarin regeringen die het nog minder nauw nemen met privacy nog verder kunnen gaan met het misbruiken van reeds opgeslagen gegevens.
Het gaat over heel veel dingen niet.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
NIEUWS - De NSA heeft een lobby gevoerd om in Nederland wetgeving in te voeren die het mogelijk maakt om ongericht af te te tappen. Dat beweert NSA-klokkenluider Edward Snowden. In Nederland wordt nu gewerkt aan dergelijke wetgeving.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
OPINIE - Als je je privacy wil beschermen, dan zul je moeten betalen. Wordt privacy daarmee iets dat alleen de welgestelden zich kunnen veroorloven? En wie garandeert dat al die beloften ook echt worden waargemaakt?
Julia Angwin pleit in de New york Times voor o.a. een betere borging van de kwaliteit van privacy beschermende producten:
As more privacy-protecting services pop up, we need to consider two important questions: Can we ensure that those who can afford to buy privacy services are not being deceived? And even more important, do we want privacy to be something that only those with disposable money and time can afford?
The food industry can offer some possible answers to those questions. Our government enforces baseline standards for the safety of all food and has strict production and labeling requirements for organic food. It may be time to start doing the same for our data.
NIEUWS - Patiëntgegevens in Groot-Brittannië op een Google server en op aanvraag beschikbaar voor onderzoeksinstellingen, verzekeraars en geneesmiddelenfabrikanten. Brrr…
De gegevens worden ook nog eens niet volledig geanonimiseerd. Misschien dat EPD toch maar eens definitief afschaffen?
Ministerie zette journalist Brenno de Winter op zwarte lijst. Door zijn speurtochten naar alle privacyschendingen en beveiligingslekken van de overheid werd hij een persona non grata. Tegenwerking was zijn deel.
Een beschamende vertoning voor een democratie.
Update 12:30 uur: D66 kamerlid Schouw heeft kamervragen gesteld.
NIEUWS - Ook al heb je de wet nog nooit overtreden, dan kun je nog steeds op de ‘heat list‘ van de politie van Chicago terecht komen. Iedereen die op deze lijst staat kan een bezoekje verwachten van een agent die een waarschuwing af komt geven.
De Electronic Frontier Foundation is kritisch: Op basis van welke criteria en door wie wordt beslist wie er op de lijst komen?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.