‘Drie Israëlische tieners niet in opdracht van Hamas ontvoerd’

Zo bericht BBC-correspondent Jon Donnison naar aanleiding van een gesprek met de Israëlische politiewoordvoerder Micky Rosenfeld. De kidnappers zouden wel sympathiseren met Hamas, maar niet onder hun gezag staan. De woordvoerder omschreef de ontvoerders als een 'lone cell'. En daarmee komt ook de aanleiding van de Israëlische aanval op de Gazastrook op de tocht te staan. Deze aanval vond immers plaats in respons op raketaanvallen van Hamas, die op hun beurt waren uitgelokt door Israëlische aanvallen op Hamasleden wegens de vermeende betrokkenheid van deze organisatie bij de ontvoering van en moord op de drie tieners. En zo lijkt het steeds waarschijnlijker dat de moord op de drie tieners slechts een welkom excuus was om de dreigende verzoening tussen Fatah en Hamas te saboteren. Immers: 1) Israël heeft nooit bewijs willen leveren voor Hamas' betrokkenheid bij de ontvoering. 2) Door uit de pers te houden dat de drie tieners snel na hun ontvoering werden vermoord, werd het Israëlische publiek gemanipuleerd om verdere militaire escalatie te ondersteunen. 3) Dreigende verzoening tussen Fatah en Hamas heeft al eerder tot Israëlisch militair ingrijpen geleid en lijkt ook nu weer de werkelijke reden voor escalatie te zijn. Maar ondertussen zijn wel meer dan duizend Palestijnen omgekomen. Maar de opzet lijkt te zijn geslaagd: ook al klapt de Palestijnse eenheidsregering niet definitief uit elkaar, van verdere voortgang in het vredesproces kan voorlopig geen sprake meer zijn, zodat Israël ook geen concessies hoeft te doen. En ondertussen werken ook Nederlandse politici volop mee aan dit Israëlische doel: door de respons van Hamas op een - zo lijkt het - volledig onuitgelokte Israëlische aanval, zijn nu alle Palestijnse partijen, inclusief Fatah, af te schilderen als terroristen. Ik vraag me af hoe er zou worden gereageerd als Nederlandse politieke partijen zich vrijwillig zouden opstellen als het verlengstuk van Turkije of Marokko... Maar onze nationale belangen opofferen aan Israël is blijkbaar geen enkel probleem.

Door: Foto: Enric Borràs (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.