Mag ons OV-bedrijf een echt bedrijf zijn?

In onze nieuwe rubriek De Praktijk, vertellen vakmensen vanaf de werkvloer over hun werk, de samenleving, dilemma’s en politiek. De rubriek verschijnt voorlopig wekelijks. De auteurs zijn vakmensen die openhartig zullen berichten en daarom vaak onder pseudoniem schrijven. Vandaag schrijft OV-man over zijn frustratie: is het OV-bedrijf een publieke dienst of een echt bedrijf. Politici kies! Ons bedrijf is verzelfstandigd en dus officieel een eigen bedrijf. Ik zeg officieel, want de praktijk ziet er heel anders uit. De verzelfstandiging houdt vooral in dat we continu een wedstrijd moeten spelen waar de regels telkens van veranderen. Het gevolg is dat we de kwaliteit van onze publieke dienstverlening niet kunnen garanderen. Een relaas over privatisering van een publieke dienst, gezien vanuit een betrokken personeelslid. Ik ben 30 jaar werkzaam bij het openbaar vervoer en we zijn de laatste jaren steeds verder in een stroomversnelling van veranderingen terecht gekomen. Toen ik met privatisering te maken kreeg dacht ik in mijn naïviteit dat een “tak van dienst” van de (semi-) overheid een volledig zelfstandig bedrijf zou worden, zoals alle andere bedrijven. Al vanaf 2000 hebben we ons als bedrijf voorbereid en in 2007 gingen we los. De privatisering werd al verzelfstandiging genoemd en nu we hier 4 jaar mee werken vind ik het eens tijd worden om te kijken wat dit in de praktijk inhoudt.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 22-09-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.