Tragikomedie in Haïti

Fanmi Lavalas, ooit de machtigste politieke partij van Haïti, doet niet mee aan de senaatsverkiezingen van vandaag. Een tweetal facties binnen de partij leverden verschillende kieslijsten in en die zijn allebei afgekeurd door de kiescommissie, omdat de statuten eisen dat de partijleider zijn handtekening erop zet. Die leider is de afgezette president Jean-Bertrand Aristide, die in ballingschap leeft en de verkiezingen niet wil ondersteunen. Het zou komisch zijn, als Haïti er niet zo beroerd voorstond. Hillary Clinton bezocht het door orkanen (en mismanagement) geteisterde eiland deze week en pleitte voor veel meer hulp. Een donorconferentie leverde ruim 300 miljoen dollar op voor onder andere voedselhulp en reparaties. Niet iedereen gelooft echter dat de regering in staat zal zijn dat op een fatsoenlijke manier te besteden. Door de economische crisis zenden Haïtiaanse gastarbeiders ook nog eens minder geld naar huis. Er zijn geen opiniepeilingen, behalve eentje die zegt dat slechts vijf procent van de bevolking weet op wie ze gaat stemmen. Zo heel veel doet de uitslag er ook weer niet toe, want Haïti is zo afhankelijk van Amerikaans geld dat de (massaal corrupte) politici gewoon zullen moeten doen wat Hillary zegt. Democratisch is dat niet, maar de realiteit is het wel - en het is de vraag of het nou echt slecht is voor de straatarme bevolking.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.