Open data laat complexe belangennetwerken van banken zien
Iemand zin in om een goed Nederlands voorbeeld uit de data te vissen?
Twee jaar geleden besloot de overheid de regie naar zich toe te trekken om ervoor te zorgen dat alle vaste en real-time gegevens van het openbaar vervoer beschikbaar kwamen voor gebruik door derden. Hulde! Vaste gegevens (bv het spoorboekje) waren al snel geregeld. En als het goed is, zou alle real-time data aan het eind van het jaar open moeten zijn. Nou ja, open... Daar lees ik in het laatste verslag van de minister toch wel een paar addertjes onder het gras. Als ik het goed begrijp, komt de data alleen beschikbaar voor door de overheid goedgekeurde partijen die een goedgekeurd plan hebben en een goedgekeurde manier van werken: "Aan de hand van het op te stellen toetsingskader worden initiatieven van de markt, door een externe partij getoetst. De initiatieven dienen te passen binnen de volgende kaders:..." En
Iemand zin in om een goed Nederlands voorbeeld uit de data te vissen?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op de grote stapel papier van de Tweede Kamer is deze week ook het voorstel van de EU tot meer en makkelijker openbaar toegang tot overheidsdocumentatie terecht gekomen. In essentie neemt de Nederlandse regering dit voorstel wel over. Dat ze daarbij doet voorkomen dat Nederland al vrijwel geheel voldoet aan de richtlijn is wat overdreven. Het gaat de goede kant op, maar er moet nog heel veel gebeuren.
Ook goed is dat ze vasthouden aan het principe dat er geen kosten in rekening gebracht mogen worden voor het beschikbaar stellen van de data, anders dan de direct te maken kosten voor bijvoorbeeld papier, kopiëren of verzenden.
Maar 1 aspect van het voorstel roept wat vragen op. Vanuit Europa wil men een toezichthouder met ook nog enige macht (pagina 9). Zie hier de reactie van de regering:
“4. Toezichthouder
Nederland staat afwijzend tegenover de verplichting om een nationale onafhankelijke toezichthouder op te richten of aan te wijzen voor handhaving van de richtlijn en beslechting van geschillen omdat dit een inbreuk vormt op het Nederlandse (bestuursrechtsysteem). In Nederland wordt toezicht op overheidsorganen in beginsel niet aan onafhankelijke toezichtorganen toebedeeld en wordt een dergelijk orgaan niet belast met de beslechting van geschillen tussen burgers en overheid.”
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Bye bye credit rating agencies
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
DATA - Alleen moeten heel veel gemeentes nog actief worden. Maar het begin is er.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.