Politieke Partijen vergeten draagvlak te creëren voor Europees beleid

Waar in andere Europese landen Europees beleid en de standpunten van de verschillende partijen ook tijdens de nationale verkiezingen een belangrijk onderwerp zijn geworden blijft dit onderwerp in Nederland geheel buiten het politieke debat. En dat is gevaarlijk betoogt Veronique Swinkels van Newropeans. De Europese samenwerking en de Euro zullen de komende jaren nog heel wat hoofdbrekers kosten van het nieuwe Nederlandse kabinet en parlement. Maar waar in het echte nieuws Europa een hoofdrol speelt. Is Europa in het Nederlandse politieke debat ver te zoeken. Er is nauwelijks discussie over en het onderwerp doet eigenlijk niet mee. De Stemwijzer en het Kieskompas hebben het onderwerp zelfs niet opgenomen in hun vragenlijsten (behalve de weinig actuele vraag of Turkije mag toetreden of niet). De politiek loopt weg van het onderwerp en dat is erg onverstandig. De samenwerking binnen Europa zal eerder toenemen dan afnemen tenzij we accepteren dat het project Europa en Euro tot mislukken is gedoemd. De tijd is voorbij dat we naļef konden denken dat een monetaire unie niet hoeft worden omgeven met een politiek project. En dat project kan zich alleen verder ontwikkelen als de burgers van Europa mee willen doen en zich begrepen en gehoord voelen. De afwezigheid van Europa in het verkiezingsdebat brengt dit niet naderbij. Europa zou op drie manieren onderdeel moeten zijn van het nationale politieke debat. Ten eerste heeft de kiezer het recht te weten wat partijen gaan promoten of tegenhouden in de Europese politieke arena. Ten tweede is er behoefte aan een reality check. Zijn voorstellen van partijen wel realistisch in de internationale/Europese context. Ten derde kan en moet de Europese democratie worden verstevigd en dat kan alleen door initiatieven vanuit de lidstaten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Europeaan, zijn identiteit en zijn structuren

In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Reinder Rustema, kandidaat voor de Newropeans, en Dick Pels (socioloog en publicist).

Het 21minuten-onderzoek vorige week maakte opnieuw helder dat de Nederlander Europa wel wil gebruiken om bepaalde problemen op te lossen, maar de meerderheid voelt zich geen Europeaan. Terwijl dat meer dan ooit nodig is om een Europese democratie te legitimeren.

Europa zal democratisch zijn of niet zijn, want een Europa van louter samenwerkende lidstaten zal internationale problemen zoals de milieuproblematiek, het financiële systeem en gewapende conflicten niet daadkrachtig op kunnen lossen. Daar is een krachtig maar legitiem Europa voor nodig. De ondervraagden verwachten in meerderheid zowel die legitimiteit en daadkrachtigheid van Europa, want ze geven ook aan dat ze een laag vertrouwen hebben in Europa. Het is legitiem noch daadkrachtig. De ironie wil dat we deze positie niet uniek is, het is eerder typisch voor de Europeaan.

We hebben een lotsverbondenheid, de lidstaten werken samen, maar met meer informatie over de wereld laait de hartstocht van de burger voor de nationale identiteit op. Wat dat betreft zijn de affiches van de politieke partijen met de nadruk op het nationale een goede verbeelding van de publieke opinie. Maar op diezelfde borden staan initiatieven van Europese burgers die nauwelijks aandacht krijgen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opinieonderzoek ’21minuten’ bevestigt noodzaak Europese superstaat

arno2In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Arno Uijlenhoet, lijstrekker Newropeans in Nederland, de eerste pan-Europese politieke partij.

Een meerderheid van de Nederlanders wil niet dat de EU meer macht krijgt, zo bleek uit het opinieonderzoek ‘21minuten’ (download tussenrapportage [.pdf] of kijk hier). Wie zich echter realiseert dat de feitelijke macht in Europa bij de lidstaten ligt, verzameld in de Europese raad van staatshoofden en regeringsleiders, moet paradoxaal genoeg concluderen dat er vooral verzet bestaat tegen de manier waarop zij Europa besturen: Achter gesloten deuren, zonder tussenkomst van de burgers, resulterend in besluiten waarin die burgers zich niet herkennen.

De feiten spreken voor zich: Het zijn onze staatshoofden en regeringsleiders geweest die precies over die zaken hebben besloten waartegen de burgers in Nederland ageren: de invoering van het Verdrag van Lissabon, de toetreding van nieuwe lidstaten en de totstandkoming van de Lissabon agenda waarvan het zo omstreden element van vrij verkeer van EU-werknemers onderdeel uitmaakt.

Bovendien blijkt uit het onderzoek dat een meerderheid van de Nederlanders best intensiever willen samenwerken op het gebied van economie, milieu en buitenlandsbeleid. Een ruime meerderheid wil dat Europa een sterke positie inneemt ten opzichte van de VS en opkomende landen als China en India. Wie dat wil ontkomt niet aan een supranationaal Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

EU-verdrag ondermijnt defacto soevereiniteit

Hieronder treft u een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet: beoogd lijsttrekker Newropeans in Nederland.

EU-verdrag ondermijnt defacto soevereiniteit
Democratische controle in Europa schiet hierdoor tekort

euflagIn Duitsland woedt een discussie over de vraag of het Verdrag van Lissabon, de vervanger van het voormalige Grondwettelijk Verdrag dat door Frankrijk, Nederland en Ierland bij referendum werd afgewezen, verenigbaar is met de Duitse grondwet. Het Duitse constitutionele hof is om een uitspraak gevraagd. Tegenstanders van het verdrag, partijen zowel ter linker als rechter zijde van het politieke spectrum, zijn van mening dat Duitsland steeds meer aan Brussel wordt ‘uitverkocht’. Volgens de middenpartijen, christen-democraten, sociaal-democraten en liberalen, doet het EU-verdrag geen afbreuk aan de soevereiniteit van Duitsland. De lidstaten blijven volgens hen de baas van het verdrag.

Hoewel de middenpartijen formeel gelijk zouden kunnen hebben (de lidstaten dragen namelijk op vrijwillige basis bevoegdheden aan de EU over, waarvan zij ook zelf weer deel uitmaken), op materiële gronden kan weldegelijk worden vastgesteld dat de soevereiniteit van de lidstaten in toenemende mate onder druk staat. Al eerder hebben de lidstaten hun munt opgegeven, met daarbij bevoegdheden op het punt van monetair toezicht. Bovendien werd met de Euro het stabiliteitspact geïntroduceerd. Dit pact beperkt de bewegingsruimte van lidstaten om eigenstandig begrotingsbeleid te voeren. Zo mag het financieringstekort van een lidstaat niet zomaar boven de grens van 3% van het nationale product uitstijgen. Ook de invoering van de interne markt laat een autonome werking op bijvoorbeeld de sociale arrangementen van de lidstaten zien. Wanneer bepaalde sociale voorzieningen, zoals in Nederland de verzekering tegen ziektekosten, worden geprivatiseerd, gelden de Brusselse mededingingsregels.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PvdA voor ander Europa is gotspe

Vandaag plaatsen wij een bijdrage van Arno Uijlenhoet beoogd kandidaat Europese verkiezingen 2009 en woordvoerder van Newropeans Nederland, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa.

Onlangs presenteerde Jacques Monasch zich als kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de PvdA voor de Europese Verkiezingen van volgend jaar. Zijn boodschap: Europa moet veranderen. Dat klinkt heel mooi.

Nadere beschouwing van zijn ideeën zijn in dat licht echter teleurstellend: Europa moet van het Nederlandse erf af, Europa moet weer sociaal worden en Europa moet zijn beschaving verdedigen. Wat is er nieuw aan deze voorstellen? Ondanks een aardige analyse van de onvrede van burger ten aanzien van Europa, komt Monasch niet veel verder dan op te roepen tot een grote schoonmaakactie om alle overtollige wetgeving uit Brussel aan de kant te vegen. Aardig idee, maar over de oorzaak rept hij geen moment: Het gebrek aan leiderschap van nationale politici om Europa op een eenduidige manier te besturen en het Europese parlement in positie te brengen om de ongebreidelde regeldrift van de Europese Commissie aan banden te leggen. Bovendien: Pleiten voor een socialer en sterker Europa is mooi, maar wie controleert die nieuwe Europese bevoegdheden dan? Kortom, Monasch bepleit verandering, maar zit gevangen in nationale retoriek. Voor echte verandering is meer nodig: een Europese politieke kracht die het monopoly van de nationale politiek in Europa doorbreekt en de burgers weer in positie brengt. Newropeans, grip op Europa, invloed in de wereld!