Aantal vermoorde Russische journalisten en activisten loopt snel op

Nederland kent er eentje: Theo van Gogh. Rusland echter een heleboel: vermoorde journalisten. Het totaal aantal vermoorde Russische journalisten én activisten is bijna niet meer bij te houden. Sinds 2000 werden er velen vermoord, onder wie in 2006 de journaliste Anna Politkovskaja. Dit jaar lijkt het aantal moorden echter fors hoger dan in alle voorgaande jaren. De internationale pers maakte sinds begin dit jaar al melding van acht moorden. Drie daarvan werden in amper een maand tijd gepleegd. Daders van de vele moorden werden echter niet gepakt. En de Russische autoriteiten maakten ook geen enkele aanstalten om een einde te maken aan de straffeloosheid rond bedreigingen en aanvallen gericht op activisten en kritische journalisten. Maar wie zijn al die mensen die dit jaar werden vermoord? En wat was de reden dat ze vermoord werden? De redenen lopen ver uiteen. Zo werd er iemand vermoord vanwege kritische publicaties over onregelmatigheden tijdens lokale verkiezingen. Deze week werd er in Moskou een 26-jarige Rus doodgeschoten, omdat hij streed tegen het sterk opkomende neonazisme. Tijd dus om eens een aantal gezichten van deze vermoorde Russen op een rij te zetten, inclusief de (mogelijke) reden waarom ze vermoord werden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.