De laatste column van Bas Heijne slaat - ook gezien de discussies op Sargasso - weer eens de spijker op de kop. Over Zwarte Piet, Duitsers bij de Dodenherdenking en andere schandalen du jour schrijft hij:
De woedende reacties daarop richten zich nooit op de zaak zelf – in Nederland is immers niemand een racist, niemand een vrouwen- of homohater en je hoort ook niemand meer roepen dat hij eerst zijn fiets terugwil. In Nederland is zelfs bijna niemand echt rechts, men heeft alleen zo’n hekel aan links. De woede richt zich zonder uitzondering tegen degenen die zulke kwesties aan de orde stellen, domweg omdat ze daardoor willen bewijzen dat ze beter zijn dan jij. Het is niet dat ze ongelijk hebben, maar dat ze zichzelf zo goed vinden.
Dat is het patroon onder elke discussie. Het gaat niet om Zwarte Piet, het gaat om de mensen die jou een racist vinden omdat je jezelf jaarlijks schminkt voor een kinderfeest. Het gaat om de betweters die vinden dat het beter is om op 4 mei van alles en nog wat te herdenken tot en met de vijand toe. Het gaat erom dat je gekleineerd voelt door mensen die je laten voelen dat huisvrouw eigenlijk een beroep van niks is.
Het gaat, daar zit de pijn, om miskenning. Er is in Nederland niets ergers.
Het zou je immers maar gebeuren: een linkse gutmensch die nu net jou op je blinde vlekken wijst...
