Ierland krijgt regering van verliezers

Voormalige politieke vijanden sluiten vrede in crisistijd. Mary Lou McDonald, de partijleider van de linkse republikeinse Sinn Féin (SF), net hersteld van een coronavirusinfectie, heeft het nakijken. Ze won de verkiezingen glansrijk met 14 zetels winst. Met 37 zetels kwam SF op dezelfde hoogte als Fianna Fáil van Micheál Martin, die 7 zetels verloor. En ze kreeg twee zetels meer dan de regeringspartij Fine Gael van premier Leo Varadkar. Als er op sommige plaatsen meer Sinn Féin-kandidaten waren geweest zou haar de grootste partij zijn geworden. Ierland wilde in meerderheid naar links bij de verkiezingen begin februari. Achtergrond: de groeiende ontevredenheid bij de Ieren over de woningnood en tekorten in de publieke voorzieningen zoals ziekenhuizen. Nu dreigen beide verliezende centrum-rechtse partijen het op een akkoordje te gooien. Ze hebben nog wel de steun van een paar anderen nodig, maar een in de honderdjarige geschiedenis van het onafhankelijke Ierland nog nooit vertoonde combinatie zou het land binnenkort kunnen gaan regeren. Fine Gael (FG) en Fianna Fáil (FF) hebben samenwerking tot nu toe altijd uitgesloten. Het is niet geheel duidelijk waarom, het schijnt iets te maken te hebben met het verleden. Beide partijen hebben ook verklaard mordicus tegen een coalitie met de republikeinse Sinn Féin te zijn. McDonald is er dan ook niet in geslaagd een regering te vormen. Niet met FG of FF. En ook niet zonder hen. Voor een linkse coalitie met onder andere Labour en de Groenen had ze te veel onafhankelijke parlementsleden nodig.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.