En er is een akkoord
Er is een akkoord, een Marshall Plan zelfs. Griekenland krijgt 109 miljard euro, waarvan met enig creatief rekenwerk bijna de helft uit de private sector komt. Investeerders kunnen de mogelijk waardeloze Griekse obligaties gunstig inruilen. Portugal en Ierland is ook geld toegezegd, als dat nodig is. Het noodfonds kan zijn bevoegdheden flexibeler inzetten als Spanje en Italië in de problemen komen.
Het noodfonds wordt de facto een soort Europees Monetair Fonds. De eurolanden hebben daarmee toch weer een deel van hun soevereiniteit ingeleverd, voor zover ze die nog hadden. Is het niet het Fonds dat dicteert, dan is het wel de markt, zo lijkt het.
Na afloop waren alle regeringsleiders natuurlijk erg tevreden. En inderdaad, er zijn weer een paar flinke stappen vooruit gezet. Merkel kan redelijk tevreden naar huis. En Rutte en De Jager ook. Ze hebben het nu zo weten te spinnen dat de Fransen dwarslagen, dat is dan wel weer opvallend.
Op het eerste gezicht is het een vergaand plan. Maar de vraag is natuurlijk, is het genoeg? Er drijft nog steeds bloed in het water en de haaien cirkelen daar nog steeds omheen. Begint het hele circus over vier weken weer van voor af aan?