Quote du Jour | De plicht om te citeren…

"Je mocht, móest bijna altijd citeren om in de politiek mee te mogen doen: Churchill, Drees, het Oude Testament, het Nieuwe Testament, Luns, Lou de Palingboer - hoe meer hoe beter. Maar wee, als je het daar niet zocht. Dan was je een Marxistisch-Leninistische citatenmachine. Ik heb, meen ik, als kamerlid eenmaal Lenin geciteerd, maar dat was genoeg voor een heel leven." (Marcus Bakker, oud-oprichter van de CPN) De gister overleden oud-CPN-leider Marcus Bakker citeerde in de Tweede Kamer dus maar één keer Lenin. Wie hij dan wel vaak citeerde? Geen idee. Het internet, dat grote digitale archief waarin alles te vinden is, zou uitkomst moeten bieden - maar helaas. Internet schiet tekort in Marcus Bakker-citaten. Op Wikipedia lezen we wel dat hij een goed debater was, dus zouden er toch ook goede citaten bekend moeten zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.