Kunst op Zondag maakt kunstronde door Leiden

Zoek je nog een bestemming voor een keuzedag met de trein? Dan is Leiden misschien een idee. In verschillende musea zijn daar de komende tijd interessante tentoonstellingen te ontdekken. Van de kunst in Afrika tot een roerige tijd in Japan. Van de geschiedenis van Suriname met Anton de Kom, tot archeologische parels en hedendaagse kunst uit Korea. [caption id="attachment_350035" align="aligncenter" width="450"] Kimsooja enkele impressie uit Thread Roots © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Kimsooja in De Lakenhal Museum De Lakenhal heeft de primeur met de Koreaanse kunstenaar Kimsooja (1957). Haar eerste solo-museale-tentoonstelling in ons land heet ‘Thread Roots’ (draadwortels). Het werk is in zes zalen te zien. Iedere bezoeker krijgt een klein boekje met een plattegrond met daarop de rode draad als wegwijzer. Op de begane grond van het museum zijn twee zalen exclusief ingericht met variaties van draadwortels. In de eerste zaal hangen twee grote videoschermen waarop je korte filmfragmenten van Kimsooja’s ontmoetingen ziet. In Thread Roots onderzoekt Kimsooja haar culturele geschiedenis binnen haar ontwikkeling als kunstenaar. Daarbij legt ze ook een directe relatie naar de collectie van de Lakenhal. Je kunt de ‘draadwortels’ Thread Roots van Kimsooja nog tot en met 21 juli ontwarren in Museum De Lakenhal in Leiden. Kijk hier voor de details.  Museum De Lakenhal is gratis te bezoeken met de Museumkaart. https://www.youtube.com/watch?v=8XkArhdb-Gw In schitterend Licht in het Wereldmuseum Sinds het Afrika Museum in Berg en Dal is gesloten, is een deel van de collectie terug verhuisd naar het Wereldmuseum in Leiden. Bij de aankondiging van de nieuwe tentoonstelling over Afrikaanse kunstenaars dacht ik heel even dat het een nieuwe opstelling zou zijn van wat ik in het Afrika Museum had ervaren. Ik had er niet meer naast kunnen zitten. Gastcurator Azu Nwagbogu bevraagt 'In Schitterend licht' onder andere de rol van etnografische musea in deze tijd. Op de route door deze nieuwe wereld verken je acht thema’s waarbinnen de 32 kunstenaar reflecteren via hun werk. [caption id="attachment_350031" align="aligncenter" width="450"] In Schitterend Licht © collage Wilma Lankhorst.[/caption] De spiritualiteit voorbij In de Westerse kunstgeschiedenis werd het idee aangehangen dat kunst in Afrika een andere connotatie had, een andere representatie en een andere ideologie. Dit werd  toegeschreven aan de heersende spiritualiteit. “Deze tentoonstelling begint deze vooroordelen opnieuw vorm te geven. Het ambacht van het maken, de impuls van het creëren, het verlangen om te creëren gaat veel verder dan spiritualiteit”, aldus Nwagbogu. In Schitterend Licht ontdek je het werk van 32 kunstenaars die allemaal een binding hebben met het Afrikaanse continent. Werken uit de collectie van het Wereldmuseum worden hier gecombineerd met recent werk van hedendaagse kunstenaars uit Afrika en haar diaspora. Zij zijn wars van de koloniale denkbeelden en bekijken de wereld om hun heen kritisch. Zij vinden inspiratie in de belofte van nieuwe werelden en gedeelde dromen voor een nieuwe samenleving. 'In Schitterend Licht' kun je tot en met 3 november zien in Wereldmuseum Leiden. Het Wereldmuseum is gratis te bezoeken met de Museumkaart. [caption id="attachment_350033" align="aligncenter" width="450"] Roerige Tijden, litho's Johan Maurits graaf Lynden © Japanmuseum Sieboldhuis.[/caption] Roerige tijden in het Siebold Huis Het begon allemaal met een set kleurenlitho’s: Souvenir du Japon. De afbeeldingen op deze 20 litho’s zijn gebaseerd op tekeningen en aquarellen gemaakt door Johan Maurits, graaf van Lynden tijdens zijn diplomatieke missie. In 1855 werd hij namens Nederland naar Japan gestuurd. Ons land schonk in die dagen het stoomschip de s.s. Soembing aan Japan. Als dank kreeg Nederland van Japan een collectie wapens en gebruiksvoorwerpen. Dit gebaar ging de geschiedenis in als ‘de geschenken van de shogun’. In ‘Roerige tijden’ zie je hoe de Nederlanders en Japanners in de 19de eeuw samen navigeren. Het is een turbulente tijd vol wetenschappelijke en politieke veranderingen. Ontdek de nieuwe rol die beide landen krijgen in deze periode. Roerige Tijden is nog tot en met 7 juli 2024 te zien in het Japanmuseum Sieboldhuis in Leiden. Japanmuseum Sieboldhuis is gratis te bezoeken met de Museumkaart. [caption id="attachment_350029" align="aligncenter" width="450"] Strijden ga ik, Anton de Kom, Museum De Lakenhal © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Anton de Kom in De Lakenhal In Museum De Lakenhal bezocht ik ook de tentoonstelling Strijden ga ik, over Anton de Kom en de Leidse Surinaamse Studenten Unie. Anton de Kom (Paramaribo 1898- Neuegamme 1945) is de auteur van onder andere Wij slaven in Suriname. SSU-student Rubia Zschuschen las de tekst van De Kom in de jaren zeventig in de Leidse universiteitsbibliotheek. Ze sloeg steil achterover van De Kom’s gedachtegoed over vrijheid en gerechtigheid voor alle Surinamers. Ze besprak de teksten met haar medestudenten. De reden voor de oprichting van de Surinaamse Studenten Unie was om een protestgroep op te zetten die zich verzette tegen kolonialisme en die streed tegen iedere vorm van overheersing. Voor deze strijd gingen ze ook daadwerkelijk de barricades op: ze organiseerden demonstraties, politiek geïnspireerde optredens, ze publiceerde een opinieblad (OPO) en verzorgde cabaretavonden. Daarnaast publiceerden ze zogenaamde roofdrukken van Wij slaven van Suriname. [caption id="attachment_350028" align="aligncenter" width="450"] Anton de Kom, oud-studenten vertellen de Kom's gedachtegoed verder © foto Wilma Lankhorst.[/caption] De tentoonstelling Strijden ga ik – Anton de Kom en de Surinaamse Studenten Unie is nog tot en met 7 juli te verkennen in Museum De Lakenhal in Leiden. Kijk hier voor de details. Museum De Lakenhal is gratis te bezoeken met de Museumkaart. [caption id="attachment_350036" align="aligncenter" width="450"] Zaalfoto Paestum © foto Mike Bink, RMO.[/caption] Herontdek Paestum nu in Rijksmuseum van Oudheden Aan het Rapenburg, schuin tegenover het Japanmuseum Sieboldhuis ligt het Rijksmuseum van Oudheden. Nieuw in dit statige pand is tentoonstelling Paestum, de stad die van oorsprong Poseidonia heette. De stad lag aan de Baai van Salerno in Zuid-Italië. Naast een rijke Romeinse geschiedenis, vind je hier sporen van de dynamische geschiedenis van de Grieken, zoals Griekse tempels. Stap binnen in Paestum en ontdek de stad van de godinnen. Via talrijke archeologische vondsten, komt de glorie van wel eer weer tot leven. Het museum van Paestum leende unieke beschilderde grafwanden uit naast tempelornamenten, glaswerk, munten en godinnenbeeldjes. Het team van dit museum weet steeds weer op een bijzondere manier objecten en gebeurtenissen uit een ver verleden opnieuw tot de verbeelding te laten spreken. [caption id="attachment_350032" align="aligncenter" width="450"] Paestum, campagnebeeld, Rijksmuseum van Oudheden (RMO).[/caption] Paestum, Griekse en Romeinse stad van Godinnen is tot en met 25 augustus te zien in Rijksmuseum van Oudheden. Bekijk hier de details. Ook dit museum is gratis te bezoeken met de Museumkaart. © foto’s en tekst Wilma Lankhorst. © gebruik van de afbeeldingen met dank aan en met toestemming van de genoemde musea en kunstenaars, Mike Bink en alle bruikleengevers.

Door: Foto: Avondopname van 'To Breathe' over de Oud Singel © Kimsooja (2019) © foto Wilma Lankhorst.
Foto: IISG (cc)

Nederlandse SS’ers in Indonesië en Korea

RECENSIE - Ondanks dat hen het recht om in de krijgsmacht te dienen was ontnomen hebben Nederlandse SS-soldaten na de oorlog voor het vaderland en tegen het communisme gevochten in Nederlands Indië en Korea.

‘Maak van onze jongens geen SS’ers’ was de leuze waarmee de communistische jeugdbeweging onder leiding van Marcus Bakker actie voerde tegen het uitzenden van dienstplichtigen naar de oorlog in Indonesië. De woede over die uitzending zou nog vele malen groter geweest zijn als ook toen al circulerende geruchten bevestigd waren geweest dat er zich onder de Nederlandse soldaten in Indonesië daadwerkelijk ex-SS’ers bevonden. Dat gebeurde pas in de jaren tachtig toen Chris van Esterik in de NRC een getuige opvoerde die als dienstplichtige geconfronteerd was met soldaten die enkele jaren eerder in dienst van de nazi’s hadden gevochten. Geert Mak schreef op basis van dat artikel in De eeuw van mijn vader dat het om vijftien- à dertigduizend man ging. Dat was een pijnlijke vergissing die hij later moest rectificeren.

In Vechten voor vijand en vaderland doet historicus en ex-PvdA Kamerlid Gerrit Valk verslag van zijn onderzoek naar hoe het in werkelijkheid allemaal is gelopen. Hij beschrijft de inzet van voormalige SS’ers in Nederlands Indië en in de Korea-oorlog op grond van zorgvuldig archiefonderzoek en gesprekken met betrokkenen. De miskleun van Mak komt pikant genoeg voort uit een memorandum uit 1945 van de Rooms-Katholieke Kerk aan toenmalig premier Schermerhorn. Volgens de katholieke schrijvers, die de goedkeuring kregen van kardinaal De Jong, waren de meeste SS’ers geen oorlogsmisdadigers, maar idealisten, aanhangers van de Groot-Nederlandse gedachte en anticommunisten. Vanuit christelijk oogpunt bezien zou hen de gelegenheid gegeven moeten worden ‘goed te maken wat zij hebben misdreven’. ‘Een groot voordeel, aldus de schrijvers van het memorandum, was dat er 15.000 en misschien wel 30.000 geoefende en ervaren militairen beschikbaar waren voor de strijd.’ De regering Schermerhorn is om begrijpelijke redenen niet op deze suggestie ingegaan. Dat wil echter niet zeggen dat de deur naar de krijgsmacht voor alle voormalige SS’ers gesloten bleef in de naoorlogse jaren. Zowel in de oorlog in Nederlands Indië als in de Korea-oorlog enkele jaren later waren soldaten actief die ervaring hadden opgedaan in het leger van nazi-Duitsland.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Zelfbeheersing

“Self-restraint, which is a choice, is all that separates armistice and war. As this alliance missile live-fire shows, we are able to change our choice when so ordered by our alliance national leaders. It would be a grave mistake for anyone to believe anything to the contrary.”

De Amerikaanse generaal Vincent K. Brooks spreekt ferme taal nadat de Verenigde Staten en Zuid-Korea in een gezamenlijk oefening even hadden laten zien over veel meer vuurkracht te beschikken dan de Noord-Koreanen. Dit na een eerdere Noord-Koreaanse test van een raket die Amerika zou kunnen bereiken.

Foto: Metro in Seoul. Eigen collectie auteur.

Mijn geloof is een achterlijk geloof

COLUMN - De afgelopen week verbleef ik in Korea. In Seoul, om precies te zijn. Het was mijn eerste bezoek aan het land. Ik verkeerde in het gezelschap van enkele ambtenaren en een kolonel. In de taxi van het vliegveld naar het hotel, werd energiek geroddeld over de ambtenaren die niet mee waren. Regelmatig stokte het gesprek omdat men afgeleid was door de hoogbouw die zich uitstrekte langs de rivieroevers en tussen de groene heuvels.

Meer dan tien miljoen mensen wonen hier. Toch deed de stad verrassend ruim en ontspannen aan. En schoon. Ergens in de taxirit merkte ik op dat ik nergens graffiti zag. Ook de dagen erna kwam ik geen letter tegen. De straat was verschoond van kauwgom en lege colablikjes.

Op het metroperron stelden reizigers stelden zich op in twee rijen, als een soort erehaag voor de uitstappende passagiers. In de metro stonden jongeren spontaan hun plaats af aan oudere reizigers. Als ze de ouderen zagen staan, tenminste. Veel mensen, jong en oud, waren verdiept in hun smartphone of tablet.

Dat registreerde ik allemaal nauwgezet, of ik wilde of niet. Als brave burgerman zoek ik voortdurend naar tekenen van verval, van het ontrafelen van de sociale orde. In de seculiere religie van de middenklasse wordt de rol van de duivel vervuld door de medemens die zich niet aan de regels houdt. Ik wil deze kerk niet aanhangen, laat staan verkondigen, maar een kenmerk van het ware geloof is dat de wil niet ter zake doet.

Foto: fresh888 (cc)

Out of range, out of mind?

ANALYSE - Should Europe play a role in the Korean crisis, and if so: what role would that be?

From London or Brussels, the situation on the Korean Peninsula can appear – in the words of former British Prime Minister Neville Chamberlain – a “quarrel in a far-away country between people of whom we know nothing”. On one side, a mad dictator (you only have to look at his hairstyle) with nuclear weapons and long-range missiles of doubtful reliability; on the other side, the country of Gangnam Style and Samsung. The nuclear weapons cannot reach Europe. And the big global powers, the US and China, are already engaged. Europe could leave them to sort things out, at best playing the role of Greek chorus in support of US policy (as a Western ex-official described it recently).

But that would be a mistake. Seasoned Korea watchers say that the current crisis is as serious as they can recall. Against that background, as the US flies B2 bombers over South Korea and Japan deploys ships with anti-missile defences, one could ask, as Stalin did of the Pope, how many divisions the EU has. But while it may not have armies there, Europe has interests and assets in the region. It should think about how to protect the former and use the latter. 

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende