Framing crime and punishment

It is “interesting” how discussions of crime and punishment vary based on the social classes of offenders. Take this example, for instance, by Laurent Mucchielli, regarding financial criminality: Despite recurring complaints from the financial world (and especially in the context of the 2008 financial crisis), economic criminality is hardly the target of out-of-control justice systems (in France and, I would add, in the US). When the justice system goes after financial criminals, it hits on the margins of that world (see Bernie Madoff). And when such criminality is discussed, it is in surprisingly understanding and soft terms: questions are raised regarding the effectiveness of the laws in place in terms of punishment; concerns are raised as to whether the state overreaches and whether punishment really fits the crime (who was hurt, after all) and one ponders the effects of excessive punishment on social regulation (will anyone EVER want to be a trader again if they get sanctioned?). More than that, in times where the slightest act of deviance from the projects raises the specter of out of control youth and gets helpfully hyped and overreported in the media, such is not the case on elite deviance:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

With a little help from my friends

Toen ex-generaal/ex-CIA-directeur David Petraeus afgelopen april werd veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf en een boete wegens het delen van geheime informatie met zijn minnares, kwam hij er – naar verhouding – uitermate genadig vanaf.

Misschien niet helemaal toevallig, aangezien gisteren bleek dat maar liefst 34 prominente figuren, variërend van Amerikaanse senatoren tot Tony Blair, de rechter die de zaak behandelde een brief hadden gestuurd waarin ze hem om clementie vroegen:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Armen betalen de rekening van het justitiële systeem in de VS

In de VS is klassenjustitie is helemaal terug!

A yearlong NPR investigation found that the costs of the criminal justice system in the United States are paid increasingly by the defendants and offenders. It’s a practice that causes the poor to face harsher treatment than others who commit identical crimes and can afford to pay. […]

The roots of the growing practice to add more fines and fees can be dated back to the start of America’s tough-on-crime policies, beginning with the War on Crime in the 1970s and then the War on Drugs in the 1980s. In 40 years, the number of people behind bars in the U.S. jumped 700 percent. Jails, prisons and courtrooms became overcrowded. And the costs of running them, according to the federal Bureau of Justice Statistics, rose from $6 billion for states in 1980 to more than $67 billion a year in 2010.

At the same time, states struggled with budget deficits. Politicians faced new pressure not to raise taxes. So states started charging user fees to defendants.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Klassejustitie

Een prachtig gevalletje van Wobstructie. Een prachtig gevalletje ook van meten met twee maten bij Justitie. Lees hoe RTL probeert documenten boven water te halen over strafrechtelijk optreden tegen oud-premier Lubbers, wegens schenden staatsgeheim.

Nederland is meer bananenrepubliek dan we vaak (willen) denken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.