De omstreden vredesmissie van Juanes

In Nederland kennen we hem als redelijk succesvol popartiest: Juan Esteban Aristizábal Vásquez, of kortweg Juanes. De 37-jarige Colombiaanse zanger had een hit met la camisa negra (het zwarte shirt), dat in maart 2006 de tweede plek van de hitlijsten haalde. Daarvoor had hij een keertje op 18 gestaan, met de song a dios le pido (ik vraag het God) uit 2003. En in 2007 had hij succes in een duet met Nelly Furtado. In heel Zuid-Amerika kijken ze naar hem op als wij naar Bruce Springsteen. Van zijn 4 albums verkocht hij al 14 miljoen exemplaren en verzamelde 17 Latin Grammy awards. Van de muziek kun je houden of niet. Voor een artiest uit een land dat overspoeld wordt door salsa, reggaeton, ballenato en andere dansherrie heeft hij in ieder geval de originele en commercieel grensoverschrijdende keuze gemaakt rockmuziek te spelen. Het zijn allemaal liefdesliedjes en de ballads, zoals para tu amor, zijn velen wellicht wat te soft, maar het klinkt goed en zou best meer aandacht mogen krijgen in Nederland. Wat Juanes relevant maakt buiten de wereld van de muziek is zijn werk als vredesactivist.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.