Onverdoofd slachten een feest?

Dit is een gastbijdrage van Jurgen van den Herik. Op internet zijn filmpjes te zien van Joden die bezwaar maken tegen de manier van doen van andere Joden. Tussen die filmpjes viel er één mij op en wel die van de schrijver Jonathan Safran Foer, bekend van zijn boek Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij. Een jonge begaafde Joodse schrijver. Op zich moet je daar voorzichtig mee zijn. Het is Joodse kritiek op Joodse manieren van doen. In de bijbel gebeurt dat namelijk ook. De Jood Jezus van Nazareth is kritisch jegens de Farizeeën bijvoorbeeld, omdat die meer oog hebben voor godsdienstige regels dan voor het welzijn van mensen. Van arme mensen vooral. En Jezus heeft daar geen goed woord voor over en scheldt ze uit voor witgepleisterde graven. Dat is geen vriendelijk scheldwoord. Godsdienstige fanatiekelingen die de kille kieren van de dood dichtpleisteren met hagelwitte Spachtelputz. En in de bijbelse tijd was dood in de meeste gevallen een kwestie van moord. Dat is trouwens nog zo. Tenminste als je bijvoorbeeld de dood door uithongering moord wilt noemen of het verbieden van condooms in een continent vol Aids, en ik ben geneigd dat te doen. Maar dat wij het woord Farizeeër ongeremd als scheldwoord zijn gaan hanteren is wel erg brutaal, voor een Hollander dan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.