Closing Time | Jeroen van Merwijk

Het werd vanmorgen in ons café ook gemeld: Jeroen van Merwijk is gestorven. Te jong (65), aan darmkanker, terwijl het een heel aardig jaar was… https://www.youtube.com/watch?v=d4PeEKrDChI Behalve cd’s en boeken is er ook zijn digitale nalatenschap: A) in de zoekmachines en B) VanMerwijksTube en Jeroen van Merwijk – Onderwerp. Hopelijk blijft zijn website ook nog lang in de lucht. Hij laat ook een enorme berg “laatste woorden” na. Onder andere in interviews naar aanleiding van het vorig jaar november uitgebrachte boekje ‘Kanker voor beginners”. In februari 2020 kwam ook ‘Was volgend jaar maar vast voorbij’ uit: 365 op dagelijkse actualiteit gebaseerde liedteksten, aangevuld met citaten uit de meest in het oog springende reacties die hij kreeg na plaatsing van de teksten op Facebook. Jeroen van Merwijk is, net op tijd, nog bij leven gelauwerd. Voor de gelegenheid van zijn (toen nog) aanstaande overlijden werd de Edison Oeuvreprijs voor Kleinkunst maar weer eens tevoorschijn gehaald. De prijs wordt incidenteel uitgereikt en ging eerder naar Ramses Shaffy (2006), Herman van Veen (2010) en Youp van ’t Hek (2014). Jeroen van Merwijk kreeg de prijs overhandigd door zijn jongste broer Lucas en even oude, want (twee-eiïge) tweelingbroer Vincent. In 1996 memoreerden de drie broers hun, ook veel te jong overleden vader. Lucas van Merwijk (drummer) bracht samen met Herman Finkers vorig jaar het eerbetoon ‘Leve van Merwijk’ uit. Zijn werk uitgevoerd door vakbroeders en zusters. Zeventien nummers, waaronder ‘Alle Mannen Moeten Dood’ (gezongen door Dolf Jansen), een tekst waaraan Jeroen van Merwijk zijn bijdrage nu dus heeft geleverd. Jeroen van Merwijk zelf sluit het rijtje nummer af met “Mijn Vriend de Dood’. Kijk op de website van Lucas van Merwijk hoe je aan deze pre-posthume ode kunt komen. Tot slot credo van Jeroen van Merwijk, in lockdown opgenomen: https://www.youtube.com/watch?v=NepUdkEvpd8

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.