Friso-Gate: Jannetje Koelewijn neemt ontslag
Vandermeersch blijft aan. Situatie onwerkbaar
Nieuws is een feit in een context. Dat bewijst het laatste hoofdstuk in de casus NRC/Prins Friso maar weer eens. In Pauw & Witteman verklaarde Peter Vandermeersch vrijdag te hebben geweten dat Friso lang (45 minuten) was gereanimeerd. Na discussie op de redactie, overleg met specialisten in Nederland en Oostenrijk besloot hij echter om dit ‘feit’ niet te vermelden. Het zou alleen maar leiden tot speculaties. De redactie kreeg bij specialisten al niet helder of lang reanimeren nu schadelijke gevolgen zou hebben of niet. Meld maar niet, was de conclusie. Dus loog Jannetje Koelewijn – zij meldde dat ze niet wist hoe lang er was gereanimeerd. Dus bleef het blote feit dat er lang was gereanimeerd, uit het artikel. Het blote feit dat er geen sprake was van een schedelbasisfractuur (wat rondbuzzde) kwam wel in de kolommen van de krant. De grond waarop Vandermeersch tot deze opvallende keuze kwam, ligt blijkbaar niet in de wens om zo feitelijk mogelijk verslag te doen van de gezondheidssituatie van Friso. Als dat namelijk het geval was, hadden beide ‘feiten’ in het artikel gestaan. Er is blijkbaar afgewogen – op basis van een context. De vraag is nu: welke?
Vandermeersch blijft aan. Situatie onwerkbaar
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.