Closing Time | The Popcorn

https://youtu.be/aeE18XTFCnA?si=Ol2ziA84BxvtEABN Voor alle duidelijkheid: dit is dus niet dat synthesizerhitje van Gershon Kingsley dat in 1972 populair werd in een versie van Hot Butter, en in 2005 van onder het stof van de tijd werd gevist door Crazy Frog. Nee, het is een opgepoetste versie van Bringing Up the Guitar van James Browns huisband.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | The Chicken

(The) Chicken is een instrumenteel funknummer, gecomponeerd door Pee Wee Ellis. In 1969 bracht James Brown het uit als de achterkant van zijn hitsingle The Popcorn.

Voor degenen onder ons die niet zo vertrouwd zijn met grammofoonplaten: dit betrof schijven van zwart vinyl waar groeven in zaten, die werden gelezen door een arm met een naald. Op de achterkant van zo’n plaat met een enkel nummer drukte men dan meestal een bonusnummer af. Dat noemde men dan de B-kant.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | James White & the Blacks

Saxofonist James White is geen nette meneer. Als je bij hem aanbelt opent hij de deur met “Wat mot je”; als je ‘m opbelt dan neemt-ie op met “Who is this and what do you want”. Hij is een beetje het prototype van de foute witte man, en dat “…White and the Blacks” klinkt behoorlijk koloniaal, laten we wel wezen. En dan heeft hij ook nog eens een plaat uitgebracht met de titel “Sax Maniac”. Hij is ook bepaald niet woke jegens vrouwen, zoals hier tegen die arme Stella.

Closing Time | James Brown at Boston Garden

Op 4 april 1968 werd Martin Luther King vermoord in Memphis. Vrijwel direct nadat dit nieuws bekend werd gemaakt, werd het in veel Amerikaanse steden onrustig op straat. President Johnson riep de noodtoestand uit en in de straten rond het Witte Huis in Washington patrouilleerde soldaten van het Amerikaanse leger. In de ochtend van vrijdag 5 april 1968 evalueerde het stadsbestuur van Boston wat er de nacht ervoor was gebeurd en maakte men zich zorgen over de komende avond en nacht. Die avond stond namelijk een concert gepland van James Brown in de Boston Garden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.