De imam en het meisje

Een imam van wie we niet precies weten wat hij vindt en waarom mag volgens velen vanwege wat hij vindt ons land niet bezoeken. Dat is op zich al raar. Raarder wordt het nog als je bedenkt dat er tal van mensen met minstens even laakbare opinies op hoog niveau worden verwelkomd, en helemaal dwaas als je stilstaat bij de psychologische gevolgen van zo’n verbod, zegt ethicus-filosoof Bart Voorzanger. Een meerderheid van de tweede kamer wil dat een Marokkaanse imam een visum wordt geweigerd omdat hij een omstreden uitspraak over het trouwen met jonge meisjes deed. De eerste voor de hand liggende vraag is wat deze imam dan precies gezegd heeft. Nederlandse kranten suggereren dat hij seks – uiteraard binnen het huwelijk – met een negenjarige propageert. Maar volgens de voorzitter van de moskee die hem inviteerde, pleitte hij slechts voor de mogelijkheid van een ‘huwelijkscontract’ waarbij zo’n negenjarige een der partijen was, en was zo’n contract iets anders dan het eigenlijke huwelijk. De meest voor de hand liggende interpretatie daarvan is dat het gaat om een contractueel vastgelegd voornemen tot een huwelijk. Hoe dan ook, als de voorzitter gelijk heeft, is er van een oproep tot kinderverkrachting geen sprake. Misschien moet die onduidelijkheid eerst maar eens worden opgelost, en aangezien ik geen Arabisch spreek, kan ik dat helaas niet voor u doen. De tweede voor de hand liggende vraag is of deze imam iets deed, en bij een eventuele komst naar Nederland mogelijk opnieuw zal doen, dat strijdig is met de Nederlandse wet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV bemoeit zich wél met andere EU-lidstaten

Was dat even schrikken, de Partij van de Vrijheid die Berlusconi uit de wind houdt, ondanks dat hij overduidelijk de persvrijheid in Italië langzaam maar zeker om zeep helpt, en daarmee de democratie. De bijbehorende argumentatie was, ehm, interessant:

“De PVV draagt de vrijheid van meningsuiting hoog in haar vaandel. Maar Europa moet niet een lidstaat op de vingers gaan tikken. Italië is een democratie, ze kunnen hun eigen problemen oplossen.”

Kortom, een zichzelf de nek omdraaiende democratie mag dat volgens de PVV doen omdat het een democratie is.

Je kan het met dat standpunt eens of oneens zijn, maar het is op zich valide. De PVV heeft blijkbaar veel vertrouwen in de democratie, en denkt dat deze in Europa altijd sterk genoeg is om de eigen problemen op te lossen.

Of toch niet? Want een korte zoektocht op Parlis naar kamervragen van de partij levert toch een iets genuanceerder beeld op. De PVV bemoeit zich namelijk met enige regelmaat wél met de interne aangelegenheden van andere democratische EU-lidstaten.

Zo vond de partij het nodig Bulgarije op de vingers te laten tikken voor de erg slechte behandeling van kinderen in kindertehuizen (en vond dat reden genoeg om Bulgarije uit de EU te laten zetten, maar dat terzijde), en stelde het vragen over de zogenaamde gedwongen bekeringen tot de islam in datzelfde land (wat achteraf moslims bleken die werden gedwongen fundamentalistischer moslim te worden, maar dat terzijde).

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wanneer zet iets aan tot geweld?

Sid Vicious

Sid Vicious

Rutte heeft met zijn recente uitspraken omtrent stokpaardje Vrijheid van meningsuiting een onmogelijke stelling voortgebracht. ‘Als iemand zich uitspreekt in de openbare discussie, moet hij niet meer strafbaar zijn, tenzij hij aanzet tot geweld of discriminatie,’ aldus Rutte. Maar wat als iets onbedoeld uitmondt in geweld of discriminatie? Wie is er dan de schuldige?
Neem de situatie rond de Deense cartoonrellen. De cartoonist heeft het geweld nooit oorspronkelijk in die cartoons gelegd, maar híj is degene die in dit licht dan door Rutte bestraffend wordt aangewezen. Ik verzin dat niet, Rutte zegt dat hier: ‘Woorden die aanzetten tot geweld moeten onverkort strafbaar blijven.’ Het door Rutte gesuggereerde geweld als valuta is interessant.

De afgelopen dagen veel aangehaalde woorden van Rutte uit het programma Knevel en Van den Brink waarin hij zegt dat iemand de Holocaust mag ontkennen omdat zoiets zó ridicuul is, vind ik nog niet eens zo grievend. Ik snap het wel. Je kan ook beweren dat roken gezond is. Voor de gemiddelde mens een nogal absurde aanname, maar voor de verstokte rokers die longkankerpatiënten zijn geworden nogal pijnlijk.

Mijn bezwaar zit in de grens die Rutte stelt, die van ‘het geweld’, die bestaat niet. Voorbeelden uit de geschiedenis zijn er wel, maar daarmee snijdt de VVD-er zich juist in de vingers. En wat is in vredesnaam Ruttes ‘openbare discussie’? Waar begint deze?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stervende soldaat geen recht op geestelijke zorg

Discriminatie is een onderscheid maken tussen mensen of groepen op criteria die niet ter zake doen. Iets waar je de PVV van zou kunnen beschuldigen als je enkel kijkt naar de standpunten: Koran verbieden, moslimscholen verbieden, dubbel paspoort verbieden en ga zo maar door. Zo eenvoudig is dat echter niet, want de PVV draagt criteria aan die wel ter zake doen. Zal bijvoorbeeld een minister met een dubbel paspoort wel in het belang van Nederland handelen in politieke geschillen met die andere staat?

De nieuwste kwestie betreft de omstreden leger-imam. En wederom heeft de PVV een criterium dat hout snijdt: een werknemer moet qua mening en kijk op de maatschappij passen binnen de organisatie die hij moet vertegenwoordigen. Maar Hero Brinkman gaat verder. Kijkt u naar deze uitzending van Pauw en Witteman, waarin Pauw hem de cruciale vraag stelt (15:47): bent u eigenlijk wel voor een imam in het leger? Het heldere antwoord: nee. In de rest van het interview drijven Pauw en Witteman hem tot de onverbiddelijke consequentie van dit antwoord.

“Maar hoe moet je dan omgaan met slachtoffers in het leger die moslim zijn,” vraagt Pauw. Deze vraag was Brinkman afgelopen week al gesteld door een journalist van De Pers:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tip voor imams: maak er een cartoon van

Ernst Hirsch Ballin (Foto: Flickr/Merlijn Hoek)

Het salafisme is een ultraconservatieve, maar niet gewelddadige stroming binnen de islam. Er zijn in Nederland naar schatting zo’n 20.000 salafisten die zich van de samenleving afzonderen en dat vindt de politiek ongewenst. Maar hoe pak je dat aan? Inderdaad, door te proberen de betreffende imams de mond te snoeren.

Daags na het Nekschotdebat was er weer een debat waarin de vrijheid van meningsuiting een grote rol speelde. Alleen ging het er deze keer heel anders aan toe. Van links tot rechts eiste men actie tegen types als de Haagse imam