Flotilla Choir – We Con The World

U denkt vast: "potverdikkie.. dit postje zag ik zojuist ook al op GeenStijl?!" Dat klopt, maar een zichzelf respecterend blog als Sargasso kan hier natuurlijk niet omheen. Deze humoristische hasbara van kaakdroppend laag allooi is immers de talk of the day op de internets. Kijk zelf maar: Flotilla Choir presents: We Con the World. Als koorddansende serieusblogger ga ik hier vanzelfsprekend geen (on)gein mee schoppen. Want de mensenrechtensituatie in Gaza is zeer schrijnend en het is schokkend om te zien hoe dichtgetikt de Israëlische 'artiesten' in het filmpje hiermee omgaan. *buutvrij voor de hele pot* Zullen er mensen zijn die eerst geloofden dat de vredesactivisten niet uit waren op escalatie die na het zien van het filmpje dat nu opeens wel geloven? Nee. Zullen er mensen zijn die eerst nog sympathie hadden voor het Israëlische standpunt die na het zien van het filmpje dat niet meer hebben? Misschien. Maar bloggen en reaguren blijft toch vooral het herschikken van uw vooroordelen, en daar kunt u nu mee beginnen, in de comments:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Debunking Lord Monckton

Inmiddels is Climategate door verschillende commissies ontmaskerd als een hoax van de klimaatontkenners. Vandaag babbelt de vaderlandse politiek er in een hoorzitting nog even over door, maar veel nieuws zal dat niet brengen. Volgt er nu een welgemeend excuses van het journaille dat zich achter het karretje van de Morosofen Maffia liet spannen? Waarschijnlijk niet, die journalisten zijn Climategate allang vergeten en excuses van de morosofen zelf hoeven we al helemaal niet te verwachten. Die hebben zich alweer vastgebeten in ‘het volgende schandaal…’. Enwel daarom kunnen u en ik als redelijke mensen maar beter een beetje lol hebben om de vaak narcistische types die met hun morosofische evangelie het voortbestaan van het leven op aarde in gevaar brengen. Neem nu Lord Monckton: in de jaren ’80 stelde hij nog voor om HIV-besmette mensen op te sluiten in concentratiekampen. Daarna wierp deze ongekwalificeerde praatjesmaker zich op als klimaatdeskundige en doet hij zich buiten zijn land valselijk voor als Brits parlementslid. Climate Crock maakte een tweeluik getiteld: Debunking Lord Monckton. Voor wie niet al te veel wetenschap kan verdragen maar toch een vermakelijke inkijk in de Never Ending sprookjeswereld van Lord Monckton wil hebben beveel ik met name deel 2 (na de doorklik) aan, veel plezier!

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende