Consistentie en de VVD

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs zoals het stuk hieronder van Simon Otjes, dat eerder hier verscheen. "Het is schandalig en onacceptabel," aldus Wouter Kolff, bestuursvoorzitter van de VVD in Utrecht over het bekladden van VVD posters met hakenkruizen. Als je, zoals de VVD, voorstander van het absoluut vrije woord bent, moet je consistent zijn. Dan moet je kunnen zeggen "De VVD is fascistisch." Dan moet je dat kunnen uitdrukken in symbolen (immers letters zijn ook maar symbolen). En dan mag je die symbolen neerzetten waar je wilt. Dus ook op een VVD poster. Immers het woord moet altijd vrij zijn. Geen beperking. Het mag dus niet zo zijn dat de eerste de beste keer dat dat vrije woord tegen je gebruikt wordt je dat als verwerpelijk afwijst. Als je Katholieken mag beledigen door te zeggen dat de Paus op Darth Sidious uit Star Wars lijkt, als je Moslims tot in hun ziel mag beledigen door te zeggen dat Mohammed een vieze man is, als je Joodse oorlogsslachtoffers tot in het diepste van hun ziel mag beledigen door de holocaust te ontkennen, dan moet je ook mogen laten blijken dat je de VVD fascistisch vindt. (Overigens, ik denk dat alleen het eerste waar is.) Laat het licht van openbaarheid de onjuistheid van die meningen maar tonen. In een open debat kunnen we bepalen of de VVD die hakenkruizen verdiend heeft. Maar deze uiting van het vrije woord kan je niet afdoen als onacceptabel of schandalig, ten minste niet als je vindt dat men de holocaust wel mag ontkennen. Of is de VVD lijn: het vrije woord als het hen niet uitmaakt en censuur als het te dicht bij komt?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.