Naming en shaming van falende adviesbureau’s

Als u een beetje politiek geïnteresseerd bent, kent u waarschijnlijk de namen van Mark van der Horst, Geert Dales en Tjeerd Herrema. En dan associeert u ze waarschijnlijk met een van de grootste bestuurlijke blunders van de laatste jaren: de Amsterdamse Noord-Zuidlijn. Van de bovengenoemde drie ex-wethouders is de laatste afgetreden, en de andere twee mogen zich verheugen in behoorlijk grote reputatieschade en een acte de présence voor de onderzoekscommissie. En daar is niets mis mee, want een politicus die slechte beslissing neemt, hoort zich publiekelijk te verantwoorden. Maar zeggen namen als Royal Haskoning, Grontmij of XTNT u wat? Waarschijnlijk niet. Toch behoren zij tot het leger aan externe adviesbureaus die, in sommige gevallen jarenlang (Royal Haskoning sinds 1994!), betrokken waren bij het project. En daar een flinke hoop geld mee hebben verdiend. Waarom hoeven zij eigenlijk geen verantwoording af te leggen, als zelfs enkele ambtenaren wél consequenties voor het echec moeten dragen, hoewel hun wethouders uiteindelijk de feitelijke verantwoordelijkheid droegen?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.