Een cameraman met oog voor detail filmde vandaag, quatorze juillet, een overstekende slak. Treffender kan de rit niet worden samengevat. Het protest tegen het verbod op de draagbare radiosets leidde tot het tegenovergestelde van wat de Tourdirectie voor ogen had, toen ze het protest afkondigde. Het is al jaren je reinste anarchie in de wielrennerij. Nu is die anarchie een wezenlijk deel van de sport, de vaak onduidelijke verstrengeling tussen commerciële en sportieve belangen leiden vaak tot spectaculaire o(nt/m)knopingen, en onbegrijpelijke strategieën. Het motief is nooit iets anders dan sponsorbelangen, maar hoe die geldstromen lopen is niet altijd even helder.
Amerikaanse presidenten gooien traditiegetrouw een balletje op tijdens een major league honkbal wedstrijd. Vroeger ging dat nogal horkerig en houterig maar vanaf Carter ging het colbertje uit en deden de presidenten hun best zo sprortief mogelijk over te komen. CLICK & SCROLL
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Stroessner was reputed to favour the 8-10 age group. His talent scouts waylaid them outside school, from where they were taken to discreet villas to be enjoyed by the Father of his People. If they performed nicely they and their parents would be sent on a free holiday to Disneyland in Florida, the nearest Paraguayans can get to Heaven without actually dying first.
Robert Carver verhaalt in het boek Paradise with Serpents over de bizarre aspecten van de Paraguayaanse samenleving (toen en nu). Dat moet een schrijnend surrealistische vakantietrip zijn geweest voor de slachtoffertjes van de half-Beierse half-Guarani dictator: Alfredo Stroessner. Volgens Carver deelde de Argentijnse president Juan Perón Stroessner’s passie voor minderjarigen en liet hij na de dood van Evita een dertienjarig meisje door zijn appartement in de jurken van zijn overleden vrouw flaneren. Of Perón ook tripjes naar Disneyland uitdeelde vermeldt het boek niet, maar dat is gezien Perón’s anti-Amerikanisme onwaarschijnlijk. Alfredo Stroessner had lange tijd warmere banden met de VS totdat president Carter vanwege de mensenrechtenschendingen de deur dichtgooide. No more Disneyland?
De familie Sanchez Gil is in het verkeer nooit gespaard. Dat heeft topsport opgeleverd. Vader Sanchez kreeg een ongeluk, en zijn arts raadde hem aan te fietsen. Dus kocht hij voor hem, zijn vrouw en zijn twee jonge kinderen een paar racebicikletten. In de omgeving van Murcia was het goed fietsen. Wie lekker wil rollen blijft in het vlakke, wie wil afzien duikt de bergen in. Luis Leon Sanchez was vier en had talent.
De bekendste Spaanse wielrenner uit Murcia is ‘de onverslaanbare’ Alejandro Valverde Belmonte. In de jeugdcategorieën was het voor de rennertjes zo’n oneerlijke strijd dat ouders gingen vragen waar de kleine Alejandro komend weekeind zou koersen. Zelf gingen ze dan vlug naar een andere wedstrijd. Niet Luis Leon Sanchez, zij werden vrienden.
Valverde was een supertalent was die evengoed kon klimmen als sprinten, en ook nog eens kon tijdrijden en zodoende solo kon aankomen. Hij kon verschikkelijk afzien, maar dat was eigenlijk nooit nodig. Hij had zijn fysiek. Luis Leon Sanchez had ook talent, maar had minder en moest meer knokken voor zijn overwinningen. Hij werd slim. Soms schudt hij met zijn bolletje als ze hem vragen over te nemen. Soms puft hij, met zijn tong uit de bek om een paar seconden later plots te demarreren.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie niet van insecten houdt, moet op vakantie in La Grande Motte. De aankomstplaats waar het tourpeloton over enkele uren in een zinderende sprint zal neerstrijken, is volkomen bedacht door de Franse regering onder De Gaulle. (Natuurlijk De Gaulle: bij Franse regeringen denk ik altijd aan De Gaulle, bij de Franse koningen denk ik aan Louis Quatorze, bij Franse filosofen aan Voltaire. Ik weet dat er anderen zijn, maar heel vaagjes, heel diep verscholen onder een dik plakkaat (denk)beelden. Iconen zijn dit, onsterfelijk en gegrift in de geschiedenis. Anderen, misschien wel even groot sneeuwen onder.)
Enfin, bedacht dus. Hoe bedenkt men een badplaats, en met welk doel? Twee vragen waarop eenzelfde antwoord te vinden is: geld. Francs dus in dit geval, francs die niet in Frankrijk werden uitgegeven, maar aan de Spaanse Costa Brava. In de jaren zestig kwam in het naoorlogse Europa een aanzienlijke toeristenstroom op dreef. Omdat de eerstkomende economische crisis zich pas over tien jaar zou aandienen met de oliecrisis van 1973, leegden zij met vreugde hun van voorspoed uitpuilende portemonnees aan de exotische kuststrook. Dat Spanje geregeerd werd door een fascistische generaal deed kennelijk niet terzake. Wie geld had, en een auto, ging op vakantie in de toen nog idyllische vissersdorpen Lloret de Mar, Salou en Tarragona. Voor de toerist die tegenwoordig de martelgang moet ondergaan hier neer te strijken, is het moeilijk te geloven dat het hier ooit leuk was.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.