Closing Time | A Haunted Landscape for Orchestra (live)

https://www.youtube.com/watch?v=Hzv5mgNzDOg Nou, wat een uitdaging, want persoonlijk heb ik hier dus niets mee. Niets met deze muziek en ook niets met deze specifieke compositie. Piep piep knor, maar dan wat anders. Het zal allemaal wel belangrijk zijn en modern, en highbrow en helemaal horend bij de canon van de Westerse cultuur, en dat als je het hoort dat je dan je hand onder je kin doet, je bril iets opschuift  en interessant knikt, van ja, verduveld, die Crumb, ik mag George zeggen, wist die noten toch maar mooi op de balken te leggen. Maar George Crumb is dit jaar overleden. En hij werd in een parallelle wereld die ik niet ken, erg gewaardeerd. Ik denk bij Crumb aan stripboeken, sorry. Ik kende hem niet, ik wist niets van hem en zijn werk, zijn oeuvre. Maar hij deed gekke, ongebruikelijke dingen met muziek, dat kan ik wel waarderen. En ik las zijn overlijdensbericht dit jaar. Dan gaat er iemand dood van wie je nog nooit gehoord had. Maar dit nummer doet wat het belooft: je wordt meegevoerd door een vervloekt, een betoverd, behekst landschap. Het is daar niet pluis, er loert overal onraad, je moet oppassen, anders staat Robert Crumb ineens achter je met een schrille toon of een paukenslag – ril, huiver, griezel.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.