Vijftig dagen vechten in Gaza: de balans

De blokkade van Gaza is na het ingaan van het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas verlicht. De druk op de grenszone, inclusief het het gebied waarin kan worden gevist, is verminderd. En ondertussen maakten de leiders van beide kanten de balans op van vijftig dagen van gevechten. De Israëlische premier Netanyahu zei vorige week woensdag dat Hamas niets heeft bereikt: 'Hamas werd zwaar getroffen en heeft geen enkele van zijn eisen gerealiseerd,' aldus Netanyahu op een persconferentie in Jeruzalem. 'Hamas wilde een haven, de bevrijding van Palestijnse gevangenen, bemiddeling van Qatar en Turkije en de betaling van salarissen van zijn employees. Maar het kreeg niets. Hamas heeft nog nooit sinds zijn opgerichting zo'n nederlaag beleefd. 'We hebben aanvalstunnels vernield, bijna duizend vijandelijke strijders gedood, onder wie hoge mensen in de beweging, en duizenden raketten en commandoposten vernield.' Terwijl Netanyahu de overwinning uitriep, werden in Gaza zijn woorden deels gelogenstraft. Palestijnse functionarissen in Gaza vertelden het persbureau Ma'an dat Israël de termen van het akkoord was begonnen na te leven. Boeren waren weer in staat velden te betreden die honderd meter van de grens waren verwijderd. Voorafgaand aan Israëls campagne was een strook van driehonderd meter tot soms wel anderhalve kilometer van de grens taboe. Zo'n 35% van de landbouwgrond in Gaza kon op die manier niet worden gebruikt.

Overstromingen in Gaza

In combinatie met de 100.000 daklozen als gevolg van de meest recente Israëlische ‘zelfverdedigingsactie’, levert dat extra veel ellende op.

En dan is er ook nog zoiets als een blokkade:

The floods are exacerbated by a chronic lack of fuel that limits how much water can be pumped out of flood-stricken areas.

The fuel shortages are a result of the eight-year-old Israeli siege, which also limits the import of other kinds of machinery related to pumping and sewage management that could help Gazans combat the floods. […]

The Israeli siege has compounded the difficulties faced by Palestinians in Gaza this year, as tens of thousands displaced by Israeli bombing over summer have been unable to rebuild.

Israel has largely maintained its restriction on imports of concrete and other rebuilding materials, slowing reconstruction.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Israel Defense Forces (cc)

Gaza: een welbewuste, door Israël uitgelokte moordpartij

OPINIE - Israël heeft de Palestijnse raketaanvallen vanuit Gaza welbewust uitgelokt om de verzoening tussen Fatah en Hamas in de kiem te smoren.

Ik doe meestal mijn best niet al te emotioneel te worden over de dingen waarover ik schrijf, maar deze keer keer heb ik moeite mijn boosheid in bedwang te houden. Bij de Israëlische aanvallen op de Gazastrook (onder de naam ‘Protective Edge’) worden hele families, inclusief oma’s en baby’s, onder het puin van hun huizen bedolven. En dat niet één keer, maar intussen vaker dan ik heb kunnen bijhouden.

Eergisteravond was een café doelwit, waar mensen naar Nederland-Argentinië zaten te kijken. Je zou zeggen dat de gestaalde pro-Israëlkaders nu wel ophouden met de leugen te verspreiden dat ‘Hamas op burgers mikt, terwijl Israël zoveel mogelijk de burgers spaart,’ zoals ik EO-coryfee Andries Knevel afgelopen maandag nog zag twitteren. Maar Israël zal wel met de verklaring komen dat Hamas of de Islamitische Jihad raketlanceerinstallaties onder woonhuizen en cafés had verstopt. En dan zijn deze Israël-gelovigen ook weer gerustgesteld.

Wat natuurlijk volstrekt ontbreekt in elke verklaring of duiding van het nieuws alhier in Nederland, is hoe het allemaal zo gekomen is. Van NRC tot RTL krijgen we te horen dat Hamas op Israël schoot met raketten en dat vervolgens sprake was van een betreurenswaardige escalatie. En intussen horen we – ook uit het kamp van ‘progressieve Israëli’s’ en het zogenoemde ‘vredeskamp’ – dat ‘Israël natuurlijk het recht heeft zich te verdedigen,’ maar ‘dat geweld niets oplost.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Politieke PR en Gaza

De Israëlische woordvoerders hebben precieze instructies gekregen:

There is a reason for this enhancement of the PR skills of Israeli spokesmen. Going by what they say, the playbook they are using is a professional, well-researched and confidential study on how to influence the media and public opinion in America and Europe. Written by the expert Republican pollster and political strategist Dr Frank Luntz, the study was commissioned five years ago by a group called The Israel Project, with offices in the US and Israel, for use by those “who are on the front lines of fighting the media war for Israel”. […]

The booklet is full of meaty advice about how they should shape their answers for different audiences. For example, the study says that “Americans agree that Israel ‘has a right to defensible borders’. But it does you no good to define exactly what those borders should be. Avoid talking about borders in terms of pre- or post-1967, because it only serves to remind Americans of Israel’s military history. Particularly on the left this does you harm. For instance, support for Israel’s right to defensible borders drops from a heady 89 per cent to under 60 per cent when you talk about it in terms of 1967.” […]

Much of Dr Luntz’s advice is about the tone and presentation of the Israeli case. He says it is absolutely crucial to exude empathy for Palestinians: “Persuadables [sic] won’t care how much you know until they know how much you care. Show Empathy for BOTH sides!” This may explain why a number of Israeli spokesman are almost lachrymose about the plight of Palestinians being pounded by Israeli bombs and shells.

In a sentence in bold type, underlined and with capitalisation, Dr Luntz says that Israeli spokesmen or political leaders must never, ever justify “the deliberate slaughter of innocent women and children” and they must aggressively challenge those who accuse Israel of such a crime. Israeli spokesmen struggled to be true to this prescription when 16 Palestinians were killed in a UN shelter in Gaza last Thursday. […]

Above all, Israel’s desire for peace with the Palestinians should be emphasised at all times because this what Americans overwhelmingly want to happen. But any pressure on Israel to actually make peace can be reduced by saying “one step at a time, one day at a time”, which will be accepted as “a commonsense approach to the land-for-peace equation”.

Dr Luntz cites as an example of an “effective Israeli sound bite” one which reads: “I particularly want to reach out to Palestinian mothers who have lost their children. No parent should have to bury their child.”

The study admits that the Israeli government does not really want a two-state solution, but says this should be masked because 78 per cent of Americans do. Hopes for the economic betterment of Palestinians should be emphasised.

Quote du jour | Tegen beter weten in

Israel must be permitted to crush Hamas in the Gaza Strip.

Voormalig Israëlisch ambassadeur in de VS Michael Oren.

In the past week I’ve seen and heard the popular statement “let the I.D.F. win” more and more frequently. It’s been posted on social media, spray-painted on walls, and chanted in demonstrations. […]

The first erroneous assumption it contains is that there are some people in Israel who are preventing the Army from winning. These supposed saboteurs could be me, my neighbor, or any other person who questions the premise and purpose of this war. […]

The second, much more dangerous idea that this slogan contains is that the I.D.F. actually could win. […]

Twelve years, five operations against Hamas (four of them in Gaza), and still we have this same convoluted slogan. […] Even if each and every Hamas fighter is taken out, does anyone truly believe that the Palestinian people’s aspiration for national independence will disappear with them? Before Hamas, we fought against the P.L.O., and after Hamas, assuming, hopefully, that we’re still around, we’ll probably find ourselves fighting against another Palestinian organization.

Quote du jour | Civilians

The people of Gaza overwhelmingly elected Hamas, a terrorist outfit dedicated to the destruction of Israel, as their designated representatives. […]

On some basic level, you forfeit your right to be called civilians when you freely elect members of a terrorist organization as statesmen, invite them to dinner with blood on their hands and allow them to set up shop in your living room as their base of operations. At that point you begin to look a lot more like conscripted soldiers than innocent civilians. And you have wittingly made yourself targets.

Strijd in Gaza breidt zich uit

The Guardian:

The fiercest fighting of the 13-day war in Gaza erupted on Sunday as Israel dramatically widened its ground offensive, sending tanks and troops into urban areas and causing thousands of panicked civilians to flee.

Images of the corpses of women and children lying in streets were posted on Facebook as hospitals were overwhelmed with the dead, injured and those seeking sanctuary from the onslaught.

Tegelijkertijd lijkt ook Israëlisch oorlogstoerisme populairder te worden:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende